ตั้งแต่เกิดเรื่องและได้ปรับความเข้าใจกัน อาทิตย์ก็โทรมาหาจันจ้าวแทบทุกวันตลอดทั้งสัปดาห์ ความสัมพันธ์ที่เคยหลบซ่อนไม่ต้องปกปิดอีกต่อไป แต่ไม่รู้ทำไมเธอถึงรู้สึกว่าชานชวินทร์พยายามตีตัวออกห่าง
ช่วงนี้เขาทำตัวดูแปลกไปหมด
ไม่เหมือนเขาคนก่อน..
นอกจากเขาจะดื่มหนักจนบางทีนอนที่ร้านไม่กลับห้อง บางวันก็กลับจวนดึกดื่นจนจันจ้าวอยู่รอไม่ไหว พอเช้ามาเขาก็ออกจากห้องไปก่อนโดยไม่รอเธอตื่น
ในหนึ่งวันบางทีก็แทบไม่ได้เจอกันด้วยซ้ำ
แทนที่ความสัมพันธ์มันจะก้าวไปข้างหน้า เพราะอาทิตย์ก็ไม่ได้คิดขัดขวางทางรัก ทว่าเธอกลับรู้สึกเหมือนถูกเขาหลบหน้าอยู่ตลอดเวลา
หรือเธออาจจะคาดหวังในตัวเขามากไปกันแน่..
“จ้าว..”
“.....”
“คิดอะไรอยู่จ้าว”
เสียงคุ้นเคยของเพื่อนสนิทดังแทรกเข้ามาในโสต ฉุดดึงสติคนที่เหม่อลอยให้หลุดออกจากภวังค์ พลันมุ่นคิ้วใส่คนตรงหน้าที่กำลังจ้องเธออยู่
“เมื่อกี้พูดว่าอะไรนะอิง พอดีคิดอะไรเพลินไ
