“แบบนี้มันเกินไปแล้วนะคะพี่อาทิตย์”
จันจ้าวสะบัดข้อมือทิ้งให้หลุดจากพันธนาการ แล้วเดินเข้าไปประคองชานชวินทร์ให้ลุกขึ้นยืน พร้อมกับตวัดสายตามองอาทิตย์ด้วยความไม่เข้าใจ
อะไรทำให้เขาโมโหร้ายขนาดนี้กัน
เธอยืนขวางหน้าคนตัวสูงคั่นกลางระหว่างทั้งคู่ เพื่อไม่ให้เกิดเหตุทะเลาะวิวาทกันหนักไปมากกว่านี้ แต่นั่นยิ่งทำให้อาทิตย์ดูฉุนเฉียวหนักกว่าเดิม
“เรากับมันเป็นอะไรกัน”
“จ้าวอธิบายเรื่องนี้ได้..”
“พี่ถามว่าเป็นอะไรกับมัน!”
คนตัวเล็กสะดุ้งเฮือกไปตามแรงตวาด ในดวงตาคู่สวยวูบไหวไปมาด้วยความตื่นกลัว ราวกับคนตรงหน้าไม่ใช่พี่ชายที่อ่อนโยนของเธออีกต่อไปแล้ว
“พี่อาทิตย์..” ริมฝีปากสีระเรื่อสั่นระริก ลำคอตีบตันพูดอะไรไม่ออกนอกจากยืนนิ่งอยู่อย่างนั้น
สถานการณ์ค่อนข้างน่าอึดอัดเมื่อต่างคนต่างก็ตกอยู่ในความเงียบ ท่ามกลางเสียงลมหายใจที่ร้อนรนราวกับเปลวเพลิงของอาทิตย์ ที่บ่งบอกว่าเจ้าตัวกำลังอารมณ์ขึ้นถึงข
