วันนี้เมษารู้สึกทำใจได้บ้างหลังจากที่เธอสูญเสียบิดามากว่าหนึ่งสัปดาห์ เธอร้องไห้จนแทบไม่มีน้ำตาจะร้อง แต่มารดาของเธอก็พยายามปลอบใจ ให้เธอเห็นแก่ลูกในท้อง ยิ่งเธอร้องไห้มากเท่าไหร่มันก็จะส่งผลต่อสภาพจิตใจเด็กมากเท่านั้น ทำให้เธอพยายามเข้มแข็ง และก็เริ่มทำใจได้ในที่สุด
และระหว่างที่เธอกำลังออกมาเดินเล่นอยู่ที่สวนสาธารณะของหมูบ้าน เสียงที่คุ้นเคยเรียกขานชื่อเธอ ทำให้หญิงสาวต้องหันไปมองเพราะคิดว่าตนเองหูฝาด แต่ภาพตรงหน้าทำให้หญิงสาวถึงกับตะลึง เพราะเขาคือปราณ คนที่เธอคิดถึงอยู่ตลอดเวลา แต่เพราะความน้อยใจ ทำให้หญิงสาวรีบเดินหนีไปด้วยความอุ้ยอ้าย
ร่างสูงที่แอบมองหญิงสาวมาตั้งนานและก็เพิ่งรู้ว่าเธอกำลังอุ้มท้องลูกของตนเองอยู่ เขารู้สึกเกลียดตนเองเป็นอย่างมากที่ปล่อยให้เธอลำบากอยู่ตามลำพัง ทำไมเขาไม่ตามเธอมาตั้งนานแล้ว เขาปล่อยให้เวลาผ่านไป โดยที่ไม่ได้ดูแลเธอ เขาไม่รู้ว่าจะชดเชยความผิดนี้ให้เธอ
