เจ้าแม่ปาร์ตี้

1951 คำ
Ep.3 Fahsai talk. 23.30 น. K.Pub "อ่ะชนนนนนนนน!! " ฉันยกแก้วขึ้นมาแล้วชวนเพื่อนๆ ให้ชนแก้วกับฉัน เคร้ง~ "หมดแก้ว!! " ฉันพูดบอกทุกคนก่อนจะดื่มเหล้าในแก้วตัวเองจนหมด แล้วส่งแก้วให้พนักงานเพื่อชงเหล้าให้ใหม่ "เริ่มเมาแล้วนะมึงอ่ะ วันนี้ไอ้เจ้าขุนไม่มาไม่มีคนเก็บซากมึงนะโว้ย" ทราฟฟิคมองฉันแล้วพูดขึ้นมาหลังจากที่มันดื่มเหล้าในแก้วของมันหมดแล้ว ที่มันพูดแบบนี้ก็เพราะว่าทุกครั้งที่ฉันเมาเจ้าขุนจะเป็นคนไปส่งฉันยังไงล่ะ ส่วนพวกมันน่ะหรอ โน้น~ ไปต่อกับสาวๆ ที่ไหนก็ไม่รู้! "ไม่เป็นไร~ วันนี้กูมีน้องสาวสุดที่รักคอยดูแลกูอยู่ พวกมึงไม่ต้องห่วง~" ฉันพูดพร้อมกับโอบไหล่จันทร์เจ้าที่นั่งอยู่ข้างๆ ฉัน จันทร์เจ้ากินเหล้าได้นะแต่น้องก็ไม่ค่อยกินหรอก น้องบอกมันไม่อร่อย จริงๆ เหล้ามันก็ไม่ได้อร่อยนะแต่ที่ชอบกินก็เพราะว่ามันทำให้ลืมเรื่องเครียดๆ ไปได้ยังไงล่ะ ถึงแม้จะแค่ช่วงที่เมาก็เถอะ และอีกอย่างฉันก็ชอบบรรยากาสในวงเหล้ามากๆ อีกด้วย "-_-" "ทำหน้าแบบนั้นหมายความว่างาย~ ห้ะ!? ไอ้พัตเตอร์? " ฉันหันไปถามพัตเตอร์ตาขวางทันทีที่มันมองฉันด้วยสีหน้าเอือมๆ "พาน้องมาแล้วยังให้น้องดูแลอีก-_-" มันพูดแล้วส่ายหน้าเบาๆ ใส่ฉันอย่างเอือมๆ "ไอ้นี่...!!! " "ไม่เป็นไรค่ะ จันทร์เจ้าดูแลพี่ฟ้าใสได้" จันทร์เจ้ารีบดึงฉันไว้ก่อนที่ฉันจะคว้าขวดเหล้าแล้วพุ่งไปหาพัตเตอร์ ไม่ได้จะพุ่งไปทำร้ายอะไรหรอกนะคะ แต่จะพุ่งไปกรอกเหล้าใส่ปากมันต่างหาก หมั่นไส้!! และยอมรับตรงๆ เลยนะคะว่าตอนนี้...ฟ้าใสคนนี้เมาแล้ว~ เพราะตั้งแต่มาเหล้าไม่เคยขาดปากฉันเลย "เออๆ ช่างมันเถอะเดี๋ยวกูดูมันช่วยน้องเอง" สุดท้ายทราฟฟิคก็พูดขึ้นแล้วเดินมานั่งกอดคอฉันพร้อมกับถือแก้วมันมาชนกับแก้วฉันและทำหน้าท้าทายฉันประมาณว่า'หมดแก้วไหวเปล่า? ' หึ! รู้จักฟ้าใสคนนี้น้อยไป จากนั้นฉันกับมันก็นั่งดวลเหล้ากันสองคนจนกระทั่ง "มาแล้วๆ อ่าว!? เมาแล้วหรอ? " ยัยต้นหอมเดินมานั่งลงที่โต๊ะพร้อมกับมองมาที่ฉันที่ตาเยิ้มแล้วมากๆ แต่ยังมีสติอยู่นะ ก็ต้องเมาสิ! ก็นั่งกินมาตั้งนาน กว่ามันจะเสด็จมาได้! "มึงไปกินข้าวที่บ้านหรือมึงไปนั่งปฏิบัติธรรมมาวะ โคตรนาน!! " "ก็น้องกูดิ! มันจะมาด้วยกูเลยต้องรอมันอาบน้ำนานหน่อย" ต้นหอมหันไปตอบและบ่นกับทราฟฟิคพร้อมกับรับแก้วจากพนักงานมาจิบนิดหน่อยก่อนจะวางลงบนโต๊ะข้างหน้า "ต้นน้ำอ่ะนะ? อายุถึงแล้วหรอ? " "ไม่ใช่ไอ้ต้นน้ำดิ" "แล้วใครวะ? " นั่นดิ น้องยัยต้นหอมก็มีแค่ต้นน้ำปะวะ? เอ๊ะ! หรือว่าจะเป็น... "วินเซนต์น่ะ" "วินเซนต์ของเจ๊~" ฉันพูดขึ้นทันทีที่ได้ยินชื่อวินเซนต์ เป็นอย่างที่คิดจริงๆ ด้วย "-_-" "กูว่าแล้ว-_-" พอฉันพูดจบทุกคนก็หันมามองฉันแล้วทำหน้าเอือมเซ็งๆ ใส่ แต่ใครสนกันล่ะ! "ไหนๆ วินเซนต์นั่งโต๊ะไหนมึง? " ฉันพยายามสอดส่องสายตาปรือๆ ของตัวเองลงไปข้างล่างเพื่อมองหาวินเซนต์ทันที วินเซนต์เป็นลูกพี่ลูกน้องของยัยต้นหอม อายุก็น่าจะพอๆ กับจันทร์เจ้านี่แหละมั้งหรืออาจจะมากกว่าฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน และฉันก็วินเซนต์ก็ไม่ได้มีความสัมพันธ์อะไรกันพิเศษหรอก แค่ฉันปลื้มเฉยๆ ก็เด็กมันน่ารัก>////บอกเลยว่า...คืนนี้แม่ต้องเกิด!! ___________________________
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม