รักษาระยะห่าง
1862 คำ
Ep.4
Jaokhun talk.
00.30 น.
K.Pub
"อ่าว! ไหนบอกว่าไม่มาไงครับ? " ไอ้ทราฟฟิคถามผมขึ้นมาอย่างกวนตีนพร้อมกับส่งสายตาล้อเลียนมาให้ผมทันทีที่ผมนั่งลงตรงข้ามมัน
แล้วจะไม่ให้มาได้ยังไงล่ะ!? ก็รูปที่ไอ้พัตเตอร์มันส่งมาให้ผมมัน...!! น่าหงุดหงิด! ถึงผมจะรู้ว่าไอ้วินเซนต์มันคงไม่ได้คิดอะไรกับฟ้าใส แต่มันก็ห้ามตัวเองไม่ให้หงุดหงิดไม่ได้!!
อีกอย่างผมสังเกตแววตาของฟ้าใสในรูปที่ไอ้พัตเตอร์ส่งไป มันดูเยิ้มๆ ดูเหมือนคนเมาแล้วไม่มีผิด ผมก็เลยรีบเคลียร์งาน ไม่สิ...รีบบอกให้พ่อช่วยเคลียร์ให้เสร็จ แล้วรีบมาที่นี่ทันที นอนน้อยกว่าปกติสัก2-3ชั่วโมง...คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง
"ไปไหนละ? " ผมถามหาคนที่เป็นต้นเหตุที่ทำให้ผมต้องมาที่นี่โดยไม่สนใจสายตาล้อเลียนและคำถามของไอ้ทราฟฟิค!
"นู้นน~ ข้างล่าง" มันพูดพร้อมกับบุ้ยหน้าลงไปข้างล่าง ตรงกลางฟลอร์เต้น!!
"!!! " สิ่งที่ผมเห็นทำเอาผมแทบอยากลงไปลากเธอขึ้นมาซะตอนนี้เลย! ฟ้าใสกำลังเต้นอย่างเมามันส์ไม่สนโลกอยู่กับต้นหอม ถ้าแค่เต้นเฉยๆ มันจะไม่เป็นอะไรเลย! แต่ตอนนี้น่ะผู้ชายที่อยู่บริเวณนั้นต่างมองฟ้าใสกับต้นหอมเป็นตาเดียว แถมยังพร้อมใจกันแหวกเป็นวงกลมให้ฟ้าใสกับต้นหอมเต้นกันได้แบบสะดวกอีก!! แล้วชุดที่ยัยนั่นใส่ก็นะ! ให้ตายสิ! ฟู่ววววว! ~
"ไม่ลงไปตาม? " ทราฟฟิคถามผมขึ้นหลังจากที่มันเห็นผมพ่นลมหายใจออกมาแล้วทิ้งตัวพิงโซฟาแล้วมองฟ้าใสอย่างนิ่งเฉย
"ไม่ว่ะ" ไม่ใช่ว่าไม่อยากลงไปตามนะ แต่ผมต้องท่องไว้ว่าผมกับฟ้าใสเราเป็นแค่เพื่อนกัน และผมไม่มีสิทธิ์ที่จะไปบอกให้เธอเลิกเต้นแล้วขึ้นมากับผม ผมเลยเลิกที่จะนั่งมองเธอไปแบบเงียบๆ ดีกว่า อย่างน้อยเธอก็ยังอยู่ในสายตาของผม
"ทำไมมึงดูใจเย็นจังวะ? ทั้งๆ ที่มึงก็ดูออกว่ามันเองก็ชอบมึง" มันคงหมายถึงเรื่องที่ผมชอบฟ้าใสสินะ เพื่อนทุกคนรู้ความรู้สึกผมกับฟ้าใสออกหมดว่าเราสองคนคิดยังไงกัน แต่ผมก็ยังไม่แน่ใจ... ผมรับแก้วเหล้าจากพนักงานมาจิบนิดหน่อยก่อนจะวางลง พรุ่งนี้ผมมีประชุมเช้า ผมเลยไม่อยากดื่มเยอะ
"กูกลัวว่ะ"
"กลัว? "
"อืม...มึงก็รู้ว่ากูกับฟ้าใสเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็กๆ มันน่ากลัวนะเว้ยถ้าได้เลื่อนสถานะแล้วสุดท้ายก็ไปกันไม่รอด" ถึงผมจะบอกกับพ่อว่าผมจะไม่ยอมเลิกกับฟ้าใสแน่ๆ ถ้าได้คบกัน แต่ผมก็อดที่จะกลัวไม่ได้ ถ้าพอถึงวันนั้นคนที่อยากเลิกเป็นฟ้าใส แล้วผมไม่ยอมเลิก เธอก็ต้องมาทนอยู่กับผมงั้นหรอ? มันจะเป็นความรักที่เห็นแก่ตัวเกินไปมั้ย?
"..."
"และอีกอย่าง บางทีกูก็รู้สึกว่าฟ้าใสมันกำลังรักษาระยะห่างกับกูอยู่" นี่ก็เป็นอีกประเด็นหลักๆ ที่ทำให้ผมไม่กล้าที่จะทำอะไร เพราะบางที...เธอก็ทำให้ผมคิดว่าเธอคิดกับมากกว่าเพื่อน แต่บางที...เธอก็ทำให้ผมคิดว่าเธอให้ผมเป็นได้แค่เพื่อน ผมเลยยังสับสนอยู่ ว่าตกลงเธอคิดยังไงกับผมกันแน่
...หรือเธอแค่ชอบแต่ไม่ได้คิดจะเป็นแฟนกับผม?
"แล้วมึงรู้มั้ย? ...ว่าทำไมฟ้าใสต้องรักษาระยะห่างกับมึง" ผมหันไปมองหน้าไอ้ทราฟฟิคอย่างสงสัยทันทีที่มันพูดจบ มันกำลังจะบอกอะไรกับผม?
"? "
"เพราะฟ้าใสมันก็คิดเหมือนมึงนี่แหละ..."
"คิดเหมือนกู...? "
"เออ มึงอาจจะไม่รู้ตัว ว่าบางทีการกระทำของมึง ก็ทำให้ฟ้าใสมันคิดว่ามึงเองก็กำลังรักษาระยะห่างกับมันอยู่ มันเลยไม่กล้าที่จะเข้าไปใกล้มึงมากกว่านี้ยังไงล่ะ"
"?" ผมทำหรอ? ผมว่าผมก็ชัดเจนกับเธออยู่นะ
"คนมันแอบชอบน่ะ มันก็ต้องคิดเยอะเป็นธรรมดา มึงทำอะไรเล็กๆ น้อยๆ มันก็เก็บมาคิดหมดแหละ" ใช่ อันนี้ผมไม่เถียง อะไรเล็กๆ น้อยๆ ที่เกี่ยวกับคนที่ตัวเองชอบ มันมักมีผลกับเราเสมอ...
"..." ผมนิ่งเงีบบและคิดไปกับสิ่งที่ไอ้ทราฟฟิคมันพูด
"แล้วอีกอย่างนะ...ถ้าเป็นกูกูคงลงไปลากขึ้นมาแล้ว" ผมมองลงไปข้างล่างอีกครั้ง นั่นสิ...ผมควรไปตามเธอขึ้นมา ไม่ใช่นั่งมองและปล่อยให้ผู้ชายพวกนั้นมองเธออย่างหื่นๆ แต่ตอนนี้...
"ดูเหมือนมันจะกำลังสนุก..." ผมไม่อยากไปขัดความสุขของมัน ถ้าผมลงไปตามมันขึ้นมามันก็คงเซ็งที่ไปขัดจังหวะมัน ผมไม่อยากให้มันทำหน้าเซ็งหรือหน้าเหวี่ยงใส่ผม และอีกอย่างเดี๋ยวก็ใกล้เวลาผับปิดแล้ว เดี๋ยวมันคงจะขึ้นมาเองแหละ
"ก็เพราะมึงเป็นแบบนี้ไง มันถึงไม่รู้ตัวสักทีว่ามึงคิดยังไง=_=" คงจะเป็นเพราะว่าผมทำมากสุดก็แค่มองจริงๆ นั่นแหละ ฟ้าใสมันเลยไม่รู้ว่าผมคิดยังไงกับมัน
"หึ! " ให้เวลาฟ้าใสมันสนุกให้เต็มที่ไปเลยละกันวันนี้..
.เพราะเดี๋ยวมันจะไม่ได้ทำตัวแบบนี้อีก
จากนั้นไอ้ทราฟฟิคมันก็ไม่ได้พูดอะไรขึ้นมาอีก ส่วนผมก็นั่งมองฟ้าใสไปเงียบๆ จนผมนึกอะไรขึ้นได้ ก่อนจะหันกลับมาถามไอ้ทราฟฟิคที่กำลังนั่งกินเหล้ามองสาวอยู่ด้วยสายตาหื่นๆ
"ไอ้ทราฟ จันทร์เจ้าไปไหน? " ตั้งแต่ผมมาผมยังไม่เจอจันทร์เจ้าเลยนะ ไหนฟ้าใสบอกว่าน้องมากับมันไง ทำไมผมไม่เห็นน้องเลย
"อ้อ! ขึ้นไปรออยู่ข้างบนน่ะ เห็นบอกว่าจะไปดูบัญชีให้พ่อด้วยมั้ง"
"แล้วไอ้เตอร์ไม่มา? " ผมถามหาเพื่อนอีกคน เพราะตั้งแต่ผมมาผมก็ยังไม่เห็นมันเหมือนกัน แต่ในไลน์มันบอกว่าจะมา...
"เออว่ะ! พูดถึงไอ้เตอร์แม่งหายหัว ฟ้าใสบอกให้มันขึ้นไปส่งจันทร์เจ้าละแม่งก็หายหัวไปเลย ไม่ใช่ไปต่อกับสาวที่ไหนแล้วนะ แม่งไอ้นี่ยิ่งเสือซุ่มอยู่ด้วย"
"นินทาอะไรกู!? -_-" ไอ้พัตเตอร์ที่มาตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ มันเดินเข้ามานั่งลงแล้วมองหน้าไอ้ทราฟฟิคอย่างเซ็งๆ
"แม่งตายยากชิบหาย! มึงไปไหนมาวะ? " ส่วนไอ้ทราฟฟิคมันทำหน้าขนลุกนิดหน่อยก่อนจะถามไอ้พัตเตอร์ไปอย่างสนใจ
"เรื่องของกู" ไอ้พัตเตอร์พูดก่อนจะหยิบแก้วเหล้ามากระดกอย่างไม่มีอะไรเกิดขึ้น มันก็เป็นของมันงี้แหละครับ มันไม่ค่อยชอบพูดหรือเล่าอะไรให้เพื่อนฟังเท่าไหร่ พวกผมค่อยข้างจะชินกับนิสัยนี้ของมัน
ฟุ่บ!
"เฮ้ย! อะไรวะ? " ไอ้ทราฟฟิคโวยวายขึ้นทันทีที่อยู่ๆ ก็มีผู้หญิงเดินมาล้มใส่มันอย่างแรง และผู้หญิงคนที่กล้าเดินมาล้มใส่มันแรงขนาดนี้จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก...ฟ้าใส! แถมยังหัวเราะคิกๆ อย่างถูกใจที่ได้แกล้งเพื่อนอีกต่างหาก
"คิกๆ "
"เมา? " ไอ้พัตเตอร์หันไปถามต้นหอมที่เดินตามฟ้าใสมาติดๆ แล้วมานั่งลงข้างๆ มัน
"ก็ตามที่เห็นนั่นแหละ" ต้นหอมตอบพัตเตอร์พร้อมกับมองสภาพฟ้าใสไปด้วย แล้วไอ้ทราฟฟิคมันก็โวยวายขึ้นมาอีกครั้งเมื่อฟ้าใสไม่ยอมลุกขึ้นนั่งดีๆ สักที
"ฟ้าใสนั่งดีๆ กูหนัก! ไอ้เจ้าขุนมึงมาจัดการดิ๊! "
"หืมม~ เจ้าขุนมาหรอ~? ไหนๆ เจ้าขุนอยู่ไหน! ~? " ฟ้าใสถามหาผมด้วยเสียงเมาๆ ของมันทันทีที่ไอ้ทราฟฟิคพูดจบ ดูท่าจะเมาจริงๆ แล้วล่ะตอนนี้ เพราะตามันไม่ใช่แค่เยิ้ม แต่มันแทบจะปิดไปเลยต่างหาก ผมเลยลุกขึ้นแล้วเดินไปประคองแล้วดึงให้มันค่อยๆ ยืนขึ้นเพื่อจะได้พามันไปส่งมันที่คอนโด
"ลุกขึ้นฟ้าใส เดี๋ยวฉันไปส่ง"
"เจ้าขุนหรออ~" มันค่อยๆ ลุกขึ้นตามแรงดึงของผมก่อนที่มันจะเอามือมาจิ้มแก้มผมแล้วถาม ส่วนตาก็ยังคงลืมไม่ขึ้นอยู่เหมือนเดิม
"อืม...ฉันเอง"
"หนายแกบอกว่าจะไม่มาไง~"
"ฟ้าใสยืนดีๆ " ผมไม่สนใจคำถามมัน แต่กลับบอกให้มันยืนดีๆ เพราะตอนนี้มันยืนเอนไปมาเหมือนจะทรงตัวไม่อยู่ ผมนี่ก็บ้าที่รู้ว่ามันเมาก็ยังจะไปหวังให้มันยืนดีๆ อีก =_=
"งื้ออ มึนหัว~"
"อยู่นิ่งๆ แป๊ปนึง เดี๋ยวฉันพากลับ ไปตามจันทร์เจ้าลงมาให้ฉันหน่อย" ผมบอกมันไปเพราะตอนนี้มือมันเริ่มจิ้มไปจิ้มมากับเนื้อตัวผมแล้ว จากนั้นผมก็หันไปบอกพนักงานที่ยืนอยู่แถวนั้นให้ไปตามจันทร์เจ้าลงมา จะได้พากลับพร้อมกันเลย
"ทำไมมึงไม่ให้ไอ้เตอร์ไปส่งจันทร์เจ้าวะ คอนโดมันผ่านบ้านจันทร์เจ้าหนิ" ทราฟฟิคเสนอขึ้นมา
"คืนนี้มึงจะไปต่อที่ไหนมั้ย? " ผมหันไปถามพัตเตอร์ที่นั่งมองเหตุการณ์ทุกอย่างด้วยสายตานิ่งๆ ของมัน ที่ผมต้องถามมันก่อนก็เพราะว่า เผื่อมันนัดสาวไว้ที่ไหนสักที่ ผมจะได้ไม่รบกวนมันและจะได้ไปส่งจันทร์เจ้าเอง
"ไม่"
"งั้นกูฝากน้องส่งหน่อยนะ ส่งเสร็จแล้วไลน์มาบอกกูด้วย"
"อืม" จากนั้นผมก็จัดการพาฟ้าใสออกไปหน้าผับเพื่อไปขึ้นรถ แต่กว่าจะพาออกมาได้ก็เอาเรื่องอยู่เหมือนกันนะ เพราะระหว่างทางมันจะแวะตรงนั้นตรงนี้ตลอด แถมยังร้องเพลงอะไรก็ไม่รู้ผมก็ฟังไม่รู้เรื่อง ส่วนมือของมันก็ไม่เคยอยู่นิ่งๆ สักที ป้วนเปี้ยนอยู่ตามตัวผมตลอด
พูดง่ายๆ ก็คือฟ้าใสมันพยายามลวนลามผม และก็เป็นแบบนี้ทุกครั้งตอนมันเมา! ผมไม่อยากคิดเลย ว่าถ้าผู้ชายคนที่มันลวนลามหรืออยู่กับมันตรงนี้ไม่ใช่ผม มันจะเป็นยังไง ไม่ใช่ว่าผมตายด้านไม่คิดอะไรกับมันนะ
ผมยอมรับเลยว่าผมคิด! ผมมีอารมณ์ตอนอยู่กับฟ้าใสบ่อยๆ แต่ผมก็ยังไม่อยากทำลายความเป็นเพื่อนของเราให้ขาดลง...
______________________________
เจ้าขุนจะเริ่มรุกแล้วน้าาาาาาาาาาา ><
- ผู้เขียน
