ถ้าแกไม่เมา...ฉันจะทำ
1817 คำ
Ep.6
Jaokhun talk.
13.00 น.
@fs.
"แกไม่ต้องล้าง เดี๋ยวฉันล้างเอง" ฟ้าใสพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่ดูหงุดหงิดในขณะที่ผมกำลังจะลงมือล้างจานหลังจากที่กินข้าวอิ่มแล้ว
และผมรู้สึกว่าน้ำเสียงมันเปลี่ยนมาเป็นหงุดหงิดแบบนี้มาตั้งแต่ที่ผมบอกว่าเมื่อคืนนี้ผมเป็นคนเปลี่ยนเสื้อผ้าให้มัน แล้วระหว่างที่กินข้าวผมชวนมันคุย แต่มันก็ไม่ค่อยคุยกับผม เหมือนมันกำลังไม่พอใจผม...
หรือมันจะไม่พอใจที่ผมเปลี่ยนเสื้อผ้าให้มัน? แต่เมื่อคืนผมก็ไม่มีทางเลือกนะถ้าผมไม่เปลี่ยนมันก็ต้องนอนทั้งๆ ที่ตัวมันมีแต่เศษอ้วก
แต่คิดอีกที...ตอนที่ผมบอกว่าผมเปลี่ยนเสื้อผ้าให้มันยังดูปกติอยู่เลยนะ แต่ที่ไม่ปกติเลยก็หลังจากที่ผมบอกว่าผมไม่ได้ทำอะไรมัน สีหน้ามันตอนนั้นดูแบบไม่สบอารมณ์และ...ดูผิดหวัง? แต่คงไม่น่าใช่เหตุผลนั้นหรอกมั้ง มันต้องดีใจสิที่ผมไม่ทำอะไรมัน
แล้วสรุปว่ามันไม่พอใจผมเรื่องอะไรกันแน่นะ...? ผมเดินถอยออกมาจากซิงค์ล้างจานเพื่อให้มันไปล้างเองตามที่มันบอก อาการแบบนี้คือผมต้องทำตามใจมันก่อน เดี๋ยวถ้าไม่ถูกใจมัน อาการมันก็จะยิ่งแย่เข้าไปอีก=_=
ฟ้าใสมันเป็นคนที่ค่อนข้างเอาแต่ใจ ถ้าไม่ได้ดั่งใจมันก็จะวีนหรือโวยวายออกไปเลย ผมก็เลยต้องตามใจมันก่อน แต่ผมไม่ค่อยได้เจอมันในโหมดนั้นเท่าไหร่แล้วก็ไม่อยากเจอด้วย...
"เดี๋ยวฉันช่วยล้าง" ผมเดินเข้าไปยืนข้างๆ มันที่กำลังล้างจานอยู่ และแบมือขอจานที่มันล้างซันไลแล้ว เพื่อเอามาล้างน้ำเปล่าช่วยมัน
"-_- กลับไปทำงานแกเถอะ" มันไม่ส่งจานให้ผมแล้วล้างจานที่เหลือต่อ ผมว่ามันต้องไม่พอใจอะไรผมจริงๆ นั่นแหละ ยิ่งมันชักสีหน้าพูดเมื่อกี๊ยิ่งชัดเจนเลยว่ามันไม่พอใจผม และปกติมันก็ไม่เคยไล่ผมแบบนี้สักครั้ง
"แกกำลังไม่พอใจฉันที่เปลี่ยนเสื้อผ้าให้แกอยู่ใช่มั้ย? " ผมตัดสินใจถามมันไปตรงๆ พร้อมกับมองหน้ามันไปด้วย
"เปล่า"
"แล้วแกเป็นอะไร? "
"ไม่ได้เป็นอะไร"
มันโคตรจริงที่มีคนเคยบอกว่า ผู้หญิงจะชอบพูดว่า 'ไม่เป็นไร' ทั้งๆ ที่ในใจมันเป็นอะไรอยู่ เพราะตอนนี้สีหน้าของฟ้าใสมันโคตรตรงข้ามกับคำว่าไม่ได้เป็นอะไรของมันเลย
"ฟ้าใส-_-" ผมกดเสียงเรียกมันนิ่งๆ ถ้าขืนมันยังไม่ยอมบอกผมว่ามันเป็นอะไร อาจจะเป็นผมนี่แหละที่ทนมันไม่ได้ เพราะผมก็รู้สึกไม่ดีที่มันมีอาการงอนหรือไม่พอใจผมแบบนี้ ไม่รู้สิ...น้อยครั้งนะที่มันจะงอนหรือไม่พอใจอะไรผม ส่วนมากก็แค่งอนๆ พอง้อก็หาย แต่ทุกครั้งผมจะรู้สาเหตุที่มันงอน ผมก็เลยง้อถูก
แต่ครั้งนี้ผมไม่รู้ว่าจริงๆ แล้วมันงอนหรือไม่พอใจผมเรื่องอะไรกันแน่?
"-_-"
"หรือว่า...แกไม่พอใจที่ฉันไม่ทำอะไรแก? "
"กะ แกจะบ้าหรอ!!! " ฟ้าใสรีบหันมามองผมและปฏิเสธทันที ท่าทางแบบนี้...มีพิรุธสุดๆ
"..." ผมหรี่ตามองมันอย่างจับผิด และมันก็มีบางอย่างผิดปกติจริงๆ เพราะมันหลบตาผม!
"คะ ใครจะไปไม่พอใจเรื่องแบบนั้นกัน! แกกลับไปได้แล้วไป! -//-" ใช่จริงๆ สินะ เพราะสีหน้าและท่าทางมันตอนนี้มันชัดเจนมาก มันไม่พอใจเรื่องที่ผมไม่ทำอะไรมันจริงๆ ด้วย
ความจริงจะว่าผมไม่ทำอะไรเลยมันก็ไม่ใช่... เพราะตอนที่ผมเปลี่ยนเสื้อผ้าให้มันมือผมเผลอไปโดนจุดสำคัญของผู้หญิงบ่อยอยู่เหมือนกัน ทำเอาผมเกือบตะบะแตก!
แต่ก็ต้องอดใจไว้เพราะผมยังไม่อยากเร่งรีบที่จะเอาเปรียบมัน แม้ว่าในใจจะคิดไปไกลแล้วก็เถอะ! อีกอย่าง...มันก็เป็นความไม่ตั้งใจผมเลยถือว่าผมไม่ได้ทำอะไรมัน
"แกอยากให้ฉันทำอะไรแกงั้นหรอ...ฟ้าใส? " ผมพูดพร้อมกับเดินเข้าไปใกล้มันอีกนิดเพื่อที่จะได้มองหน้ามันชัดๆ
"บะ บ้า!! แกจะบ้าหรือไงเจ้าขุน! ฉะ ฉันไม่ได้อยากให้แกทำอะไรฉันสะ สักหน่อย-///-" อ่า...ท่าทางการพูดของมันตอนนี้กับประโยคที่มันพึ่งพูดไปโคตรสวนทางกันเลย
ไม่ใช่ว่าผมหลงตัวเองหรือมีความมั่นใจในตัวเองขนาดนั้นนะ แต่ฟ้าใสเองมันเป็นคนที่โกหกไม่เก่ง เลยทำให้ผมรู้ได้ไม่ยากเลยว่าตอนนี้มันพูดโกหกผมอยู่ ให้ตายสิ! แล้วไอ้ท่าทางของมันที่มันแสดงออกมาตอนนี้มันโคตรน่ารัก จะเป็นไรมั้ย? ถ้าผมจะจับมันมาฟัดตอนนี้เลย
"จริงหรอฟ้าใส? "
"จะ จริงสิ! กลับไปทำงานของแกได้แล้วไป! ~" ฟ้าใสพูดและใช้ไหล่มันดันผมที่กำลังเดินเข้าไปใกล้มันเรื่อยๆ ให้ถอยออกมา ที่มันใช้ไหล่ดันก็เพราะว่ามือมันเลอะน้ำยาล้างจานอยู่ ก็ดีแล้วล่ะที่มือมันเลอะ เพราะเวลามันใช้ไหล่ดันมันยิ่งทำให้เราใกล้กันไงครับ ค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไปเจ้าขุน อย่ารีบร้อน
"ไม่กลับ เพราะฉันไม่มีงานที่ต้องทำแล้ว และวันนี้ฉันก็จะอยู่กับแกจนกว่าแกจะร้านปิดเลย" หลังจากประชุมเสร็จผมก็ไม่มีอะไรต้องทำต่อแล้วล่ะครับ
แต่เอาจริงๆ ก็มีนะ แต่ผมแค่ยังไม่ทำ เพราะมันไม่ใช่งานเร่งรีบอะไร อีกอย่าง...ผมคิดว่าวันนี้ฟ้าในมันน่าจะแฮงก์จากเหล้าที่มันกินไปเมื่อคืน พอประชุมเสร็จผมก็เลยสั่งอาหารแล้วรีบมาหามันเลยทันที เพราะผมคิดว่าคนอย่างมันคงยังไม่ได้กินข้าวแน่ๆ แล้วก็กะจะอยู่เป็นเพื่อนมัน เผื่อมันง่วงก็จะได้นอนได้
"จะอยู่ก็ถอยออกไป ฉันจะล้างจานต่อ-///-"
"ก็ล้างไปสิ ฉันไม่ได้ห้ามแกสักหน่อย"
"กะ แกยืนชิดฉันขนาดนี้ฉันก็ล้างไม่สะดวกสิ! "
"อ่าวหรอ? งั้น...ถ้าฉันยืนตรงนี้ล่ะ ล้างสะดวกขึ้นมั้ย? " ผมเปลี่ยนจากยืนเบียดมันข้างๆ ไปยืนซ้อนหลังมันแทน พร้อมกับก้มหน้าลงไปพูดใกล้ๆ หูของมันด้วย
"-///-"
"ว่ายังไง? ล้างสะดวกขึ้นมั้ย? แต่ฉันว่าถ้าจะให้เสร็จไวๆ ฉันช่วยแกล้างดีกว่านะ"
"!!! " ฟ้าใสมันสะดุ้งตัวขึ้นมาด้วยความตกใจทันที เพราะพอผมพูดจบผมก็ยื่นมือไปจับมือมันที่ถือฟองน้ำอยู่ ส่วนอีกมือนึงก็หยิบจานขึ้นมาแล้วดันมือมันที่ถือฟองน้ำอยู่ให้ไปถูกับจาน ก็เท่ากับว่าตอนนี้ผมล้างจานโดยที่มีฟ้าใสอยู่ในอ้อมแขน
พอมันอยู่ในอ้อมแขนผมแบบนี้มันก็นิ่งไปเลย ยิ่งเห็นท่าทางของมันตอนนี้ผมยิ่งได้ใจ และอยากได้มากกว่านี้!
"ฟ้าใส..." ผมก้มหน้าลงไปเรียกชื่อมันใกล้ๆ หูของมันเสียงเบา จนมันต้องย่นคอหนีผม
"อะ อะไร? >/////////////"ถ้าอยากให้ฉันทำอะไร คราวหน้าถ้าแกไม่เมา...ฉันจะทำ"
"!!! >///<" ฟ้าใสชะงักเท้านิดหน่อยเมื่อได้ยินที่ผมพูด จากนั้นมันก็เดินออกไปเลย นี่แค่เริ่มต้นนะฟ้าใส แต่ต่อจากนี้แกเจอของจริงแน่~
Jaokhun talk end.
___________________
******1ไลค์1คอมเมนท์เท่ากับ1กำลังใจ ฝากติดตามผลงานด้วยนะคะ******
- ผู้เขียน
