ก๊อก..ก๊อก..ก๊อก..
เสียงเคาะประตูสามครั้ง ซึ่งเดาได้ไม่ยากว่าเป็นม่านแก้ว ชายหนุ่มจึงรีบเอ่ยปากอนุญาตทันที
“กาแฟมาแล้วค่ะ” ม่านแก้วกล่าวด้วยรอยยิ้ม ความเกร็งในคราแรกลดลงไปมากแล้ว
“ขอบคุณครับ ว่าแต่เย็นนี้คุณว่างมั้ย พอดีผมจะต้องซื้อของขวัญให้เพื่อน แต่ผมเลือกไม่เป็น แล้วปกติคุณแตงเขาจะเป็นคนจัดการให้ แล้วตอนนี้คุณแตงไม่อยู่ ผมก็เลยต้องรบกวนให้คุณไปเลือกเป็นเพื่อนน่ะครับ” ธิติฉวยโอกาสเอาเรื่องงานมาอ้าง ทั้งที่เมื่อก่อนเขาเพียงแค่สั่งเลขาเท่านั้นเธอก็จัดการให้เรียบร้อย และเขาจะสั่งม่านแก้วอีกก็ได้ แต่เขากลับใช้แผนการอันแยบยลของเขาหาโอกาสใกล้ชิดหญิงสาว โดยที่นั้นเธอไม่รู้ตัวเลยสักนิด
“ว่างค่ะ ไปตอนเลิกงานใช่มั้ยคะ ฉันจะได้โทรบอกที่บ้านไว้” ม่านแก้วจำใจต้องรับปากเพราะมันคืองาน เธอไม่อยากให้เขาเอามาว่าทีหลังได้ว่าเธอทำงานได้ไม่เต็มที่ มีข้อจำกัดเยอะมากมายไปหมด ซึ่งเธอไม่รู้เลยว่านี่คือแผนกา
