“ว่าแต่ว่าคุณติจะซื้ออะไรเหรอคะ” ม่านแก้วเอ่ยถามหลังจากที่ทั้งคู่เข้ามาในห้างสรรพสินค้าเรียบร้อยแล้ว
“ของขวัญสำหรับเด็กผู้หญิง ผมจะซื้อให้ลูกของเพื่อน” ธิติตอบกลับก่อนที่จะลอบสังเกตท่าทางของหญิงสาว ซึ่งม่านแก้วก็นิ่ง ทั้งที่ในใจรู้สึกหวั่นไหว เพราะเธอก็มีลูกผู้หญิงเหมือนกัน เขาคงกล่าวโดยไม่ได้คิดอะไร แต่เธอไม่รู้ความจริงเลยว่าเขารู้ความจริงเรื่องลูกแล้ว
“แล้วต้องการแบบไหนล่ะคะ” ม่านแก้วยังคงนิ่งไม่ได้แสดงท่าทางพิรุธอะไร
“เอาพวกชุด แล้วก็ของใช้ที่จำเป็นน่ะครับไม่จำกัดงบ” ธิติกล่าวด้วยรอยยิ้ม
“ว่าแต่น้องอายุกี่ขวบแล้วคะ ฉันจะได้เลือกถูก” ม่านแก้วรีบถามกลับ เพราะนี่คืออีกหนึ่งข้อมูลที่เธอต้องรับรู้ เพื่อการเลือกของที่เหมาะสมกับวัยของเด็ก ด้วยความเป็นแม่ทำให้หญิงสาวเชี่ยวชาญเรื่องนี้ขึ้นมาโดยที่เธอไม่รู้ตัว
“น่าจะประมาณขวบนิดๆ นะครับ ผมเองก็จำไม่ได้เท่าไหร่ แต่คิดว่าน่าจะเท่านี้แหล่ะครับ”
