“ม่านกลับมาแล้วค่ะแม่” ม่านแก้วส่งเสียงทักทายมารดา ในขณะที่ท่านกำลังทำอาหารอยู่ในครัว ในขณะที่ยัยตัวเล็กหลับปุ๋ยอยู่ที่เปลของเธอ เมื่อม่านแก้วเห็นดังนั้น รอยยิ้มของหญิงสาวก็ผุดขึ้นมาเล็กน้อย เพราะถ้าเด็กหญิงมิลินนอนเวลานี้อีกไม่นานก็คงต้องตื่น และก็คงกวนเธอทั้งคืนอย่างแน่นอน
หญิงสาวก้มลงไปหอมแก้มบุตรสาวด้วยความรัก เด็กน้อยยิ้มขึ้นมาทันทีที่ได้รับสัมผัสอบอุ่นจากมารดา จนม่านแก้วคิดว่าเด็กหญิงมิลินนั้นจะตื่นเสียแล้ว แต่เปล่าเลย เด็กน้อยก็เพียงแต่ยิ้ม และหลับต่อไปอย่างง่ายดาย ม่านแก้วไม่รู้เลยว่าเด็กหญิงมิลินนั้นขี้เซาเหมือนใคร เธอไม่อยากคิดเลยว่าเด็กน้อยจะเหมือนคนตัวเธอที่เธอเพิ่งไปเจอมาเมื่อกลางวันนี่เอง
“พอดีเลย แม่ทำอาหารเสร็จแล้ว มาทานข้าวกันเถอะ” นางยาใจมารดาของม่านแก้วตะโกนกลับมาจากห้องครัว ทำให้หญิงสาวหลุดออกมาจากภวังค์
“งั้นเดี๋ยวม่านไปช่วยยกสำรับนะคะแม่” ม่านแก้วจึงตอบกลับทันที ก่
