พรพระพายพยายามทำเป็นไม่ใส่ใจ เขาจะมีใครก็เรื่องของเขา ไม่เกี่ยวกับเธอ ที่ตามมาก็เพราะเรื่องลูกอย่างเดียว
“ฉันรู้สึกว่ามีอะไรผิดปกติ จับลูกไว้เดี๋ยว”
พรพระพายเดินเข้าไปจับลูก แต่สายตามองตามแผ่นหลังกว้างที่เดินหาคนไปทั่วบ้าน หรือว่าเกิดเรื่องไม่ดีอะไรขึ้น
ขายาวๆ ของแบรดลีย์ก้าวเข้าไปดูในครัวทว่าไม่เห็นแม้แต่เงาของลิลลี่ เขาไม่น่าทิ้งให้เธออยู่คนเดียวเลย ทั้งที่เธอบอกว่ามีคนตามจับตัว แต่ไม่คิดว่าพวกมันจะกล้าตามมาที่นี่
พรพระพายสัมผัสได้ว่าต้องเกิดเรื่องแน่แล้ว “เกิดอะไรขึ้นคะ มีอะไรหรือเปล่า”
แบรดลีย์บอกด้วยความกังวลปนรู้สึกผิด “ลิลลี่หายไป ลิลลี่ไม่ยอมออกไปไหน เพราะคิดว่าอยู่แต่ในบ้าน คนพวกนั้นจะตามไม่เจอ”
“พวกนั้น พวกไหน ใครคะ แล้วลิลลี่ไปทำอะไรถึงมีคนตาม”
“ฉันยังไม่รู้ละเอียด ลิลลี่เคยบอกแค่ว่าไปทำให้มาเฟียขาใหญ่โกรธ จะพาไปแจ้งความ แต่ลิลลี่เปลี่ยนใจบอกว่าไม่ต้องการให้เป็นเรื่องใหญ่
