เพียงเท่านั้นรันดาก็ยิ้มออกแล้ว นี่ถือเป็นนิมิตรหมายอันดียิ่ง เพราะเธอต้องอาศัยพริมาในการศึกษางานอีกหลายอย่าง ถ้าหากยังมึนตึงขุ่นเคืองใจคงจะร่วมงานกันลำบาก คับที่อยู่ได้ แต่คับใจนั้นอยู่ยากยิ่ง เอาน้ำเย็นเข้าลูบ อะลุ่มอล่วยดีกว่า
เวลาแปดโมงห้านาที ร่างสูงใหญ่ของผู้เป็นเจ้านายก็เดินเข้ามา รันดารีบยืนขึ้นแล้วยกมือไหว้ ในขณะที่พริมาก็นั่งอยู่ที่โต๊ะปกติแล้วเอ่ยทักทาย
“ สวัสดีค่ะบอส ”
“ สวัสดีครับคุณพริม เดี๋ยวเอาเอกสารโครงการที่ภูเก็ตมาให้ผมดูหน่อยนะครับ ผมอยากจะปรับเปลี่ยนอะไรอีกสักนิดหลังจากได้ไอเดียจากเพื่อนเมื่อวานนี้ ”
“ ได้เลยค่ะบอส ”
“ ขอกาแฟกับชามะลิด้วยนะ ขอบคุณครับ ” พูดกับพริมาจบเขาก็เดินลิ่ว ๆ เข้าห้องผู้บริหารส่วนตัวไปเลย ปล่อยให้รันดายืนยิ้มค้างกลางอากาศอยู่อย่างนั้น
นี่ฉันเป็นฝุ่นผง คาร์บอนไดออกไซด์ หรือผีบ้านผีเรือน
