“แค็กๆ” เสียงสายใจไออยู่ข้างๆ ทำให้วรินทร์รัมภาถึงกับต้องหันไปดูด้วยความเป็นห่วง
“ไม่สบายเหรอคะพี่สาย” เธอเห็นสาวใช้หน้าซีดเหมือนคนป่วย เลยถามตามนิสัยคนที่ชอบเป็นห่วงเป็นใยคนอื่นอยู่เสมอ
“ค่ะ คุณวุ้นแก้ว สงสัยเมื่อคืนตากฝนตอนออกไปเก็บผ้า ก็เลยไม่สบาย แต่ไม่เป็นไรค่ะ สายยังไหว” แม้ปากของแม่บ้านสาวจะบอกว่าไม่เป็นไร แต่สีหน้านั้นไม่สู้ดีเอาเสียเลย
“ไม่น่าใช่นะคะ เอางี้ วันนี้พี่สายหยุดพักสักวันนะจ๊ะ ยังไงฉันก็อยู่บ้าน เดี๋ยวฉันจัดการดูแลความเรียบร้อยของที่บ้านเองค่ะ”
แม้วรินทร์รัมภาจะเข้ามาอยู่ในฐานะเจ้านาย แต่ที่ผ่านมาก็ไม่เคยทำตัวเป็นนายจ้างที่ชอบออกคำสั่ง อาจเพราะเธอเองเคยอยู่ในจุดที่ครอบครัวเคยประสบปัญหาเรื่องการเงิน กลายเป็นคุณหนูตกอับเป็นคนที่เคยลำบากมาก่อนเหมือนกัน ทำให้รู้สึกห่วงใยผู้คนเป็นพิเศษ
“จะดีเหรอคะ แล้วเที่ยงนี้คุณวุ้นแก้วจะกินอะไร” สายใจยังคงหันมาถามด้วยความเกรงใจ
“โอ
