ไอยวรินทร์งงเหมือนถูกค้อนทุบหัว ที่อยู่ดีๆ ก็ได้คำสั่งให้ออกจากฮาเร็มก่อนกำหนด คนที่มาแจ้งข่าวคือ ชีคคามูนา ท่านบอกหล่อนทั้งน้ำตาราวกับว่าเสียดายนักหนาที่หล่อนจากไป แทนที่ไอยวรินทร์จะมีเวลามานั่งดีใจที่ได้พ้นจาก ขุมนรกอย่างใจหวัง หล่อนกลับต้องมานั่งปลอบมารดาของ ชีคซาอิด แม้จะพูดกันกับท่านชีคคาหลายประโยค แต่สิ่งที่หล่อนต้องการรู้ที่สุดกลับไม่กล้าถาม และก็ไม่มีใครเอ่ยปากถึง... ทำไมหล่อนถึงได้ออกไปจากที่นี่ ทั้งที่เขาเองก็ห้ามไว้ตลอดว่าให้ครบเจ็ดวันก่อน แล้วเขาไปไหน ไอยวรินทร์ได้แต่ถามในใจ แต่เหตุการณ์ก็ทำให้หญิงสาวสรุปเอาเองในใจว่า จะต้องเกี่ยวกับเรื่องฆาตกรรมอนาตาเซียเป็นแน่ ชีคซาอิดต้องคิดว่าหล่อนเป็นฆาตกร เพราะเขาเชื่อว่านะดาไม่ได้ทำ เขาเลยลงโทษหล่อนโดยการไล่ออกจากฮาเร็มก่อนกำหนด เพราะไม่อยากเลี้ยงฆาตกรเอาไว้... แม้จะโกรธที่เขาไม่เชื่อและมีอารมณ์น้อยใจปะทุขึ้นมามหาศาล แต่หล่อนก็ไ