“นามิคิดแล้วว่าคุณต้องกลับมาที่บ้าน ก็เลย...” ร่างบางรีบเดินเข้าไปหาเจ้าของเสียงเข้มด้วยรอยยิ้ม แต่ทว่าเขากลับเบี่ยงตัวหลบออกก่อนที่นามิจะเข้าไปถึงตัว ใบหน้าสวยหวานมีสีซีดลงอย่างเห็นได้ชัด
“อย่ามาแตะตัวผม” ชายชุดดำที่เดินเข้ามาพร้อมกับเจ้าของบ้าน ใช้แขนกันตัวนามิเอาไว้เพื่อไม่ให้เธอเข้าถึงตัวผู้เป็นนายของพวกเขา ฉันมองเหตุการณ์ตรงหน้าด้วยความมึนงงแต่ไม่ได้แทรกอะไรออกไป
“นี่! หลบไปนะ พวกแกเป็นบ้าอะไรกันไปหมด” เธอตวาดใส่ลูกน้องคนนั้นเสียงดัง เมื่อพบว่าเขาไม่ยอมให้เธอผ่านเข้าไปถึงตัวของเสิร์ชตาคนที่เธอบอกว่าเป็นแฟนของเธอ
“มีเพียงนายเท่านั้นที่จะสั่งพวกผมได้”
“คินตา ฉันรู้นะคะว่าคุณโกรธที่นามิจากไปโดยที่ไม่บอกกล่าวแต่เราคุยกันดีๆ ก็ได้นี่คะ ไม่เห็นต้องทำแบบนี้เลย” นามิพูดออกไปด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ เธอพยายามอย่างหนักที่จะฝ่าเข้าไปให้ถึงตัวคนที่เธอเรียกว่า คินตา
“ออกไป!!”
“ไม่เอา ฉันไม่ไป เ
