ฉันไม่ได้กินสมุนไพรของพ่ออัฐ
ได้ยินแค่คำบอกเล่าจากท่านเท่านั้น เพราะพ่ออัฐบอกว่าวันนี้คุณอิฐเขาสาหัสมาก เขาทั้งช่วยพู่กัน ทั้งควบคุมอารมณ์ที่เดือดดาลของตัวเอง
แถมฉันได้ยินว่าเขาเห็นคุณรศรินทร์ และเลือกจบปัญหาโดยการเดินออกมาจากจุดแตกหักนั่น หนำซ้ำไม่มีการฆ่าไม่มีการเอาคืนกัน ฉันถึงตัดสินใจมาหา เพื่อให้กำลังใจเขา
เพราะฉันไม่อยากให้คุณอิฐเขาเผชิญกับความรู้สึกโดดเดี่ยวจนน้อยเนื้อต่ำใจไปคนเดียวอีก และอีกอย่างนะมันเป็นเรื่องครอบครัว!
ต่อให้เขาเป็นคนเข้มแข็งสักแค่ไหน แต่ฉันเชื่อ ว่าภายในใจมันคงแหลกละเอียดไม่มีชิ้นดีแล้ว
“ดีใจนะที่ตัวใจเย็นขึ้น และไม่แก้ปัญหานี้ด้วยอารมณ์”
ฉันบอกเขา ขณะที่ขยับเอวส่งความเสียวซ่านให้เขาไปด้วย
“อื้ม... ฉันใจเย็นขึ้นเยอะ งั้นก็มีลูกให้ฉันสิ ไม่ต้องกลัวอะไรแล้ว เพราะยังไง ๆ ฉันก็จะแต่งงานกับเธอ”
ฉันอมยิ้ม รู้อยู่แล้วว่าเขาต้องพูดคำนี้ เอะอะ ๆ ก็จะแต่งงาน แต่ท
