“ตัวพอ เค้าไม่ไหวแล้ว ฮือ ตัวจ๋า”
“อะ อื้มพอก็ได้~ แต่เรียกพี่อิฐขาก่อน” คนบ้าทำไมต้องมีข้อแม้ด้วย ฉันเขินนะ
“พี่อิฐขะ ขา~ ไม่ไหวแล้วค่า...” เป็นเสียงอ้อนวอนที่แหบและแทบจะไม่มีเสียง
ก็ฉันทั้งเหนื่อยและเพลียเหมือนคนใกล้ตาย
เพราะมันยาวนานมาก ยาวจนขาที่ฉันกางออกสั่นระริก และบอกเลยว่าหลังจากครั้งนี้ฉันคงต้องพักน้องหอยฉันยาว ๆ
ตั้งแต่เสียให้เขาฉันเสร็จถึงหกรอบและทั้งหอบทั้งคราง ส่วนอีกคนเขาก็ยังทำอยู่แบบนั้น จนตอนนี้ก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะเสร็จ!
“โอเค ๆ พี่ก็จะเสร็จแล้ว จะเสร็จแล้ว”
จะเสร็จแล้วคุณพระ! ฉันดีใจตาเบิกกว้างที่ได้ยินแบบนั้น บวกกับคำสรรพนามที่เขาแทนตัวเองเสียงกระเส่า ๆ นั่น มันทำให้พลังฉันกลับมาทันที!
พี่เหรอ? ทำไมคำพูดน้ำเสียงมันละมุนแบบนี้
นี่ใช่คุณอิฐมั้ยเนี่ย ใช่เขามั้ย?
“อ๊ะ อื้อ~ ตะ ตัวแทนตัวเองว่าพี่เหรอ?”
“อื้ม เธอชอบมั้ยล่ะ สงสัยจะชอบ ตอดฉันถี่เลยนะ”
ฉันไม่ตอบแค่ส
