สองวันต่อมา...
@ห้างW
"กินกุ้งอีกไหม" เสียงเตวินทร์หันมามองหน้าถามฉัน
"ไม่ไหวแล้วเธอ กระโปรงจะแตกแล้ว" ฉันจึงตอบอีกคนกลับไปด้วยความรู้สึกจุกจนแทบอ้วกหลังจากที่นั่งกินอาหารบุฟเฟต์อยู่ในห้างดังของจังหวัดเชียงใหม่ แน่นอนว่าฉันยังไม่ได้กลับกรุงเทพเพราะก็แอบคิดถึงบ้านเกิดอยู่ไม่น้อย วัน ๆ ฉันเลยเอาแต่ไปนู่นไปนี่อยู่ตลอดโดยมีเตวินทร์ที่ตามฉันไปทุกที่ราวกับเป็นเงา
"ก็ไหนว่าอยากกิน" เจ้าของใบหน้าหล่อถาม
"นี่ก็กินไปเยอะแล้วนะ เธอแกะให้จะเป็นร้อยตัวได้แล้วมั้ง"
"ไม่ถึง"
"ก็ไม่ถึงน่ะสิ ประชดอะเข้าใจไหมมม ถ้าถึงร้อยตัว เค้าคงต้องเข้าโรงพยาบาลละ" ฉันพูดใส่คนตัวสูงออกไปก่อนจะเลื่อนมือแอบไปปลดซิปกระโปรงตัวเองลง
"ทำอะไร?" เตวินทร์มองหน้าถามฉันทำให้ฉันต้องเลื่อนใบหน้าเข้าไปกระซิบตอบ
"เธอ...กระโปรงเค้าจะแตก" คือมันอึดอัดมาก วันนี้ฉันกินไปอย่างเยอะเลย
"ถามจริง?"
"ก็ใช่น่ะสิ! ดูเธอดิ...แกะเอา ๆ ไหน
