บทที่ 10
ลมเพลมพัด
[LALIT:PART]
ฉันนอนเหม่ออยู่บนเตียงเนื่องจากนอนไม่หลับ นี่เป็นวันแรกที่ได้นอนข้างนอกบ้านแถมยังเป็นบ้านของผู้ชายอีกด้วย แถมยังเป็นบ้านของพ่อหมออีกต่างหาก มันทำให้ฉันอดระแวงไม่ได้เลยว่าอาจจะมี ผะ ผะ ผีโผล่ออกมาตอนไหนก็ได้
แค่คิดก็ขนลุกแล้ว ถึงแม้จะคิดว่าผีพวกนั้นเป็นผีที่ดี เพราะคอยช่วยเหลือก็ตาม แต่อย่างไรก็เป็นผีอยู่ดี
“คิกคัก คิดคัก”
“รอด้วย!!”
เสียงอย่างกับเด็กวิ่งเล่นกันเลย? หรือจะเป็นลูกหลานของพ่อหมอ? แต่แบบนี้ยิ่งนอนไม่หลับเข้าไปใหญ่
หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดดูเวลาบนหน้าจอ ก็พบว่านี่มันปาไปเที่ยวคืนแล้ว พรุ่งนี้ฉันมีเรียนนะ ขืนไม่หลับตอนนี้มีหลังพรุ่งนี้ตื่นสายแน่ๆ เลย
“เฮ้อ!”
“แม่นอนไม่หลับเหรอครับ?’
“ว้าย!!” ฉันสะดุ้งตกใจ เมื่ออยู่ดีๆ ก็ได้ยินเสียงเด็กอยู่ที่ข้างหู เมื่อลืมตาตื่นขึ้นมาก็เห็นว่ามีเด็กน้อยสองคนนั่งขนาบข้าง แถมยังชะโงกหน้าขึ้นมาพูดคุยกับฉันอี
