บทที่ 39
คนที่ต้องการ
“ลลิต...”
ดวงคาคู่สวยซึ่งมีเค้าความเหนื่อยล้าเปิดออกอย่างเชื่องช้า... เมื่อรู้ตัวว่าเผลอหลับ แถมมือของดรีมยังลูบหัวของเธอไว้อีกต่างหาก ลลิตจึงถอยตัวออกห่างจากฝ่ามือนั่น... เธอไม่ต้องการไออุ่นอื่นใดจากคนอื่นและยิ่งไม่ต้องการให้ความหวังกับดรีม
“คืนนี้ให้พี่อยู่เป็นเพื่อนดีมั้ย?”
“...” ลลิตไม่ได้ตอบอะไร แต่เธอรู้สึกว่าดรีมจะต้องรับรู้แน่นอนว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอเมื่อคืนนี้ ไม่แน่ว่าเรื่องที่เกิดขึ้น พวกผีที่ตามหลอกหลอนเธออาจจะเป็นฝีมือของดรีม
คิดได้แบบนั้นเธอก็ยิ่งมองว่าดรีมนั้นเลวร้ายยิ่งขึ้นไปอีก แม้ว่าเขาจะดูแลเธออย่างดี มีอาหาร มีของหวาน มียาและมีหมอมารักษาให้ แต่ที่เขาทำไปทั้งหมดนั้นมาจากการอยากครอบครองเธอ! มันไม่ใช่ความรัก แต่มันคือการยึดติดต่างหากล่ะ!
“ไม่เป็นไรค่ะ...”
“แน่ใจเหรอ....”
“แน่ใจค่ะ ถ้าไม่มีอะไรแล้ว พี่ดรีมก็ไปเถอะค่ะ”
“...” ดรีมยังคงจ้องมองเ
