“หมอขอแสดงความยินดีด้วยนะครับ คนไข้ตั้งครรภ์ได้สี่สัปดาห์แล้วครับ”
ใบหน้าซีดเซียวบ่งบอกถึงความตกใจ
เธอท้องงั้นเหรอ!
“คุณหมอแน่ใจนะคะ” เสียงหวานสั่นระริก นัยน์ตาคู่สวยฉายความกังวลออกมาอย่างชัดเจน ซึ่งคำตอบของคุณหมอก็ยังคงเป็นคำตอบเดิม
อันที่จริงหมู่นี้มุกรินรู้สึกว่าร่างกายอ่อนเพลียผิดปกติ บางครั้งก็มีอาการอาเจียนร่วมด้วย แต่เพราะคิดว่าพักผ่อนน้อยร่างกายเลยอ่อนแอตาม ส่วนเรื่องประจำเดือนที่เธอควรสังเกตจุดนี้ เป็นเพราะปกติรอบเดือนของเธอมาไม่ตรงกำหนดอยู่แล้วประกอบกับมีเรื่องต่าง ๆ เข้ามาในชีวิตมากมายเธอเลยเผอเรอลืมคิดถึงเรื่องนี้
เจ้าของร่างกายผอมบางหอบเอาความกังวลมากมายออกมาจากห้องตรวจ โชคชะตาช่างเล่นตลก… ในวันที่เธอไม่รู้แม้แต่ว่าจะถูกอาทิตย์ไล่ตะเพิดออกจากบ้านตอนไหน สวรรค์กลับประทานลูกน้อยมาให้เธอ
มุกรินขบคิดตลอดทางที่นั่งรถกลับแต่จนตอนนี้เธอก็ยังไม่รู้ว่าควรจะเอายังไงต่อไป รู้เบื้องล
