คำพูดยิ่งเป็นจุดกระเตื้องหัวใจที่เต้นอยู่ภายในทรวงอก แม้จะไม่สารภาพออกไปตามตรง แต่การแสดงออกนั้นย่อมรับรู้ได้ สกาวก็เป็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่มีหัวใจรักใคร่ ใครจะทนใบหน้าหล่อเหลาแถมนิสัยทะเล้นเจ้าเล่ห์แบบนี้ไหว สุดท้ายยังไม่ทันตั้งตัวก็ถูกยกอุ้มนั่งบนโต๊ะยาวกลางห้องสมุด "ไม่ได้นะคะ! หลายคนยังไม่ได้กลับบ้าน" สกาวร้องทวง "อย่ามาแกล้งกันแบบนี้นะ" "ฉันเอาจริงตลอดเธอก็รู้ดี" "ที่ไหนก็ได้แต่ไม่ใช่กลางห้องสมุด" "ไม่ว่าจะที่ไหนฉันก็ได้ทั้งนั้นแหละ" "หนูจะกลับบ้านแล้วค่ะ" "พูดไม่รู้เรื่องหรือไงว่ายังไม่ให้กลับ" หมับ เผลอแค่กะพริบตาเดียว มือหนาก็คว้าเต้านมทั้งสองข้าง ขนาดพอดีมือเขาบีบเคล้นคลึง ยังไม่สนใจกล้องวงจรปิดที่ติดทั่วมุม อ๊ะ~ เพียงจะอ้าปากร้องท้วงกลับถูกพุ่งจูบประกบ เรียวลิ้นของเขาทำงานเกี่ยวเกี้ยวแลกน้ำลายกันหลายอึก ความรู้สึกซาบซ่านพลุ่งพล่านทันที เขาไม่ใช่แค่เพียงบดขยี้ด้วยเ