๔๖
หลายวันต่อมา
"นี่ ตั้งแต่มีหนุ่มหล่อข้างกาย ลืมเพื่อนพ้อง ชวนไปไหนไม่ค่อยจะมีเวลาไปด้วยกันเลยนะ" จามจุรีเอ่ยขึ้นมาอย่างค่อนขอด พลางหรี่ตามองเพื่อนที่จ้องหน้าจอโทรศัพท์และยิ้มน้อยยิ้มใหญ่บ่งบอกถึงคนที่กำลังปลูกต้นรักต้นใหม่ไม่มีผิดเพี้ยน
"ไม่ได้เป็นแบบนั้นสักหน่อย บอกแล้วนี่วันนี้ฉันจะเลี้ยงข้าว ตกลงเลือกร้านได้รึยัง"
"ไปกันสองคนเหรอ?"
"อือ ไปกันสองคนไง จะให้ใครไปด้วยล่ะ"
"เอ้า ไอ้เราก็เห็นเพื่อนตัวติดแฟนนักหนา ใครจะไปคิดว่าจะพอมีเวลาให้เพื่อนได้" จามจุรีหลุดสีหน้าน้อยใจ การกระทำเหล่านั้นพลอยทำให้คนมองอมยิ้มตาม
"งอนเป็นเด็กๆไปได้ วันนี้ไปกันสองคน พี่นนท์ไม่ว่าง เขาไม่มาหรอก"
"อ๋อ ที่แท้ตัวจริงก็ไม่ว่าง ตัวสำรองอย่างเพื่อนถึงมีบทบาทที่สำคัญ" ท่าทางของเพื่อนส่งผลให้กระต่ายยิ้มกว้าง แซวเก่ง แซวใหญ่ แซวไม่หยุดจริงๆ ตั้งแต่รู้ทุกอย่างเป็นเรื่องเป็นราว
สองเพื่อนรักจูงมือกันเข้ามาใน
