สะใภ้ไม่ไร้ศักดินา

เคลียร์

๔๗

@เพนต์เฮาส์หรูใจกลางเมือง

"เจ็บค่ะ" กระต่ายร้องบอกเมื่อแรงบีบของนิ้วเรียวยาวที่วางโอบล้อมบนข้อมือเล็กทิ้งน้ำหนักลงมากกว่าเก่า

รชานนท์ชะงักไปเมื่อได้ยินแบบนั้น เขาดันลิ้นเข้าหากระพุ้งแก้มเป็นเชิงควบคุมสติก่อนจะพ่นลมหายใจออกมาเบาๆ

"...ขอโทษ ผมไม่ได้ตั้งใจ"

"ต่ายว่าเรามีเรื่องต้องคุยกันนะคะ"

"มีแน่ ผมเองก็ต้องการเคลียร์กับคุณเหมือนกัน" กระต่ายยังคงวางสีหน้าเรียบเฉย นึกถึงท่าทีเกรี้ยวกราดและคำพูดแรงๆ ที่รชานนท์สาดพ่นมันออกไปก่อนที่เธอและเขาจะแยกออกมาจากคนรักเก่าของเธอ เขาดูอารมณ์เสียจริงๆ

'ชัดแล้วนะ กระต่ายเลือกฉัน ของเก่าๆ เน่าๆ ที่มันโคตรจะไร้ค่า ไม่ได้มีผลและความหมายอะไรต่อเขาเลยสักนิด อย่ายุ่งกับแฟนชาวบ้านอีก เพราะคราวนี้ฉันจะไม่เตือนแค่วิธีนี้วิธีเดียวเท่านั้น ถ้าอยากหมดอนาคต ถ้าอยากให้วิชาชีพและหน้าที่การงานดีๆ ที่สั่งสมมามันพังลงไม่เป็นท่าก็จะจัดให้จนสมใจ'

'คุณขู่ผม...'

'นี่