๔๘ "ดะ เดี๋ยวค่ะ เราจะไปอาบน้ำไม่ใช่เหรอคะ" คนที่อุ้มร่างบอบบางมาวางบนเตียงถึงกับชะงักไป ถึงอย่างนั้นมือหนาที่ไล่ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของตัวเองก็ไม่ได้ชะงักตาม "อาจจะเป็นเพราะว่ามีอย่างอื่นที่น่าสนใจมากกว่าการอาบน้ำก็ได้มั้ง" "แบบนี้ก็ได้เหรอคะ" คนถูกถามพยักหน้ารัวๆ รชานนท์โยนเสื้อเชิ้ตออกจากลำตัวอย่างเร่งรีบ ตามด้วยการปลดหัวเข็มขัดและถอดกางเกงยีนส์ตาม เตียงยุบลงในตอนที่ร่างสูงก้าวขาขึ้นมาบนเตียงด้วยกัน คนตัวเล็กถึงกับหายใจติดขัด มองนิ้วเรียวยาวที่ไล่ปลดกระดุมชุดนักศึกษาอย่างใจเย็น ถึงอย่างนั้นเสียงลมหายใจเข้าออกที่แรงกว่าปกติก็ไม่สามารถเก็บความรู้สึกที่แท้จริงของอีกฝ่ายได้มิดอยู่ดี รชานนท์ใช้มืออีกข้างเลื่อนมาลูบไล้ที่ต้นขาขาว จากนั้นก็ค่อยๆ ดันให้แยกกว้าง ในตอนที่ลำรักแข็งขึงถูไถไปตามผิวเนื้อขาวผ่อง คนตัวเล็กก็ยิ่งหายใจแรง "ดะ เดี๋ยวค่ะ ทำอะไรคะ" "อยากโดนจับบ้าง" คนฟังเบิกตาโพลง เข