ใครมาส่ง?NC
1173 คำ
ตอนที่ 8
ใครมาส่ง?NC
มือหนาโอบที่เอวและดึงให้เธอประทะยังอกแกร่ง ทันทีที่เปิดประตูบ้านเข้าไป ก่อนที่ลมหายใจอุ่นร้อนจากใบหน้าหล่อเหลาจะรวยรดรินที่หน้า
“พะ..พี่คราม!!”
อรวรรณ ตระหนกเล็กน้อย เมื่อร่างถูกโอบกอดรัดแน่น และหน้าหล่อเหลาที่โน้มลงมาสันจมูกโด่งชนกับปลายจมูกของเธอ แววตาเขาแฝงด้วยความขุ่นเคืองนัก
“ใครมาส่ง?”
คราม ถามเสียงเข้ม ดึงไอแพคและถุงของจากมือนิ่มที่เริ่มจะอ่อนระทวย ดวงตาคู่สีถ่านของเขาดำมืดลงอย่างเห็นได้ชัด
“ไหนบอกไม่สบาย ดาเอายามาให้”
“ยังไม่ได้ตอบคำถาม”
“วัฒน์ แฟนออมเอง”
เธอบอกเสียงสั่นระริก เมื่อมือหนากดท้ายทอยเธอไว้แน่นจนรู้สึกได้ถึงความแข็งเครียดจากท่อนลำส่วนล่างของเขาที่ดุนดันเนินเนื้อสาวในขณะนี้
“บอกแล้วไงว่าไม่ให้มีแฟน ยังจะไม่ทันจะข้ามวันก็ให้ผู้ชายมาส่งซะแล้ว”
คราม กัดฟันกรอดซุกหน้ายังซอกคอระหง ที่มีกลิ่นหอมของแชมพูอ่อนๆ จากเรือนผมที่เปียกชื้นของเธอ
“ทีพี่คราม ยังให้พี่ปิ่นมาหาที่บ้านเลย”
เธอดันกายเขาออกห่าง แต่เหมือนวงแขนแข็งแรงจะไม่ยอม เขากดร่างเธอให้แนบสนิทยิ่งกว่าเดิม
“หึงพี่นี่เอง”
ปากหยักได้รูปยกยิ้มอย่างร้ายกาจ มือหนาเชยคางมนของเธอขึ้นมา จ้องยังดวงตากลมโตสุกสกาวนั้น ก่อนจะผลุบมองกลีบปากอิ่มที่ทาเคลือบเพียงลิปปาล์มบางๆ
“เปล่าหึง”
“โกหกอีกแล้วนะคนดี”
เขาเอ่ยเสียงแหบพร่า วันนี้เขาเพียงตั้งใจใช้เล่ห์ผ่านทางพี่ชายเธอให้เอาของมาให้ เพื่อจะได้ถามสิ่งที่ทำให้เขาขุ่นเคืองใจเท่านั้น แต่กลิ่นหอมละมุนจากผิวเนียนละเอียดของร่างนุ่มนิ่มนี้ก็เริ่มจะทำให้ควบคุมตัวเองไม่อยู่
“ปล่อยออม”
เธอพยายามผลักใสเขา เมื่อเขาไม่อธิบายเรื่องพี่ปิ่น ที่มาเมื่อเช้านี้ แถมยังทำราวกับเป็นเรื่องปกติ
“คนโกหกต้องโดนทำโทษนะ”
เขากระซิบ ขบงับปลายจมูกเชิดเบาๆ
“ใครกันแน่ที่โกหกว่าไม่สบาย”
เธอตอบอย่างขุ่นเคือง เมื่อยิ่งพยายามดิ้นแต่ก็เหมือนวงแขนนั้นจะรัดแน่นกว่าเดิม
“พี่ไม่สบายจริงๆครับ ตัวร้อนจี๋เลยจับดูซิ”
เขาดึงมือเธอให้ล้วงเข้าไปกางเกง เพื่อโอบกุมท่อนเอ็นแข็งที่เริ่มจะร้อนผ่าวเมื่อสัมผัสกับมือนิ่ม
“พะ..พี่คราม”
เธออุทานแต่ไม่ยอมชักมือกลับ เมื่อเขาประทับจูบอย่างหนักหน่วง ดุดัน และสอดลิ้นสากร้อนตวัดต้อนลิ้นเล็กอย่างดูดดื่ม จนเธอเผลอจูบตอบอย่างเคลิบเคลิ้ม
เขาจูบเก่ง แค่แลกลิ้นไม่ทันไร ความเสียวซ่านก็แผ่ไปทั่วร่าง จนเริ่มจะหน่วงท้องน้อยเหมือนน้ำหวานส่วนล่างเริ่มไหลออกมาตามกลไก
“อืม เมื่อกี้ทำอะไรกันในรถ”
คราม ถามในสิ่งที่สงสัย เมื่อถอนริมผีปากออก ให้เธอได้หายใจ แต่ริมผีปากหนาก็ยังคงอ้อยอิ่งกับกลีบปากจิ้มลิ้ม
“พี่ครามไม่สบายทำไมไม่โทรเรียกให้พี่ปิ่นมาดูแล”
เธอไม่ตอบคำถาม แต่กลับถามกลับในสิ่งที่เธอสงสัยเช่นกัน
“หือ ทำไมต้องเรียกปิ่น”
“ก็เมื่อเช้าก็ยังมาหาพี่ที่บ้าน”
“เห็นเหรอ”
เขาถามกลับ คิ้วหนาเข้มขมวดขึ้นเล็กน้อย
“ตอนนี้ออมตกลงเป็นแฟนกับวัฒน์แล้ว พี่จะยกเลิกข้อตกลงเมื่อวานนี้ก็ได้”
เธอบอกเขาเสียงเข้ม เมื่อเขาไม่อธิบายสักทีว่าพี่ปิ่นมาทำไม ...แต่ก็ไม่น่าจะเดาให้ยาก
คนคบกัน ก็ต้องมาหากันเป็นเรื่องธรรมดา
“ใครบอกว่าพี่จะยกเลิก”
คำบอกของคนตัวเล็ก ทำให้กรามของ คราม ขบกันแน่นจนเป็นสันนูน มือหนากระชากร่างบางให้ล้มไปยังที่นอน ก่อนจะล้มลงคร่อมและก้มลงจูบพรมไปทั่วร่าง
“พะ..พี่ครามอย่าทำน้อง” เสียงหวานเอ่ยตระหนก เธอชอบสัมผัสจากเขา แต่แววตาดำมืดตอนนี้ หลังจากเธอเอ่ยประโยคเมื่อสักครู่นี้ ทำให้เธอรู้สึกกลัวเขาขึ้นมา
หน้าหล่อเหลาเหมือนจะไม่ฟัง เขาดึงกางเกงวอร์มขาสั้นของเธอออกอย่างรวดเร็ว และก้มจูบพรมยังกลีบเนื้อสาว แหย่แยงลิ้นลากระรัวเร็วยังปุ่มกระสันต์อย่างชำนาญ จนกายสาวบิดร่าน และครางเสียงหวานลั่นห้อง
“อาส์ อ๊ายๆ”
ลิ้นเขาร้ายนัก ทุกครั้งที่เขาไล้เลียเหมือนร่ายมนต์สะกดจนเธอไม่อาจแข็งขืนต้านทาน กายส่วนล่างเธอบิดร่านและยกขึ้นให้เขาได้สัมผัสได้ถนัก เสียงหวานครางลั่นห้องนั่นยิ่งทำให้ คราม แทบจะคลั่ง
“หวานมาก ออม”
เขาชมไม่ขาดปาก ลิ้นสากร้อนนั้นไล้ดูดเม้มทุกจุดของกลีบสาว หลอกล่อน้ำหวานจากกายสาวให้หลั่งไหล และเขาก็ดูดกลืนกินทุกหยาดหยดอย่างมูมมาม
“อ๊ายๆ อ่าส์” ความเสียวซ่านแผ่กระจายไปทั่ว ผีเสื้อนับล้านบินวนอยู่รอบตัว หัวสมองเธอเริ่มจะขาวโพลน แต่เขาพลันยกหน้าหล่อเหลาออกจากกลีบเนื้อสาว
“พี่ไม่ไหวแล้วออม”
กางเกงของเขาถูกถอดออกอย่างรวดเร็ว ตามด้วยเสียงฉีกถุงฟอยด์ ก่อนที่เขาแยกขาเธอออกเป็นรูปวงรี และแทรกตัวเข้าระหว่างขา มือจ่อท่อนลำถูไถยังกลีบงามที่ฉ่ำเยิ้มช้าๆ
“พี่คราม”
“ครับ”
“จะทำจริงเหรอ”
เธอถามเสียงสั่นระริก แม้ใจลึกๆ จะปรารถนามันยิ่งนัก ..แต่ที่ผ่านมา เขาเองนั่นแหละที่พูดกรอกหูเธอเสมอว่าควรจะเป็นแค่พี่น้องกัน
“จ่อขนาดนี้ ยังจะห้ามพี่อีกเหรอครับ”
เขาตอบเสียงแหบพร่า มองกลีบเกสรที่บวมเบ่งฉ่ำวาวที่แสนยั่วยวนตรงหน้า มือหนาเขากดบั้นท้ายเธอไว้แน่น
นานเท่าไหร่ ที่เขาต้องข่ม อารมณ์ และความรู้สึกของตนเอง ไม่ให้คิดเกินเลยกับน้องสาวเพื่อนสนิท ที่กินเล่นด้วยกันมาตั้งแต่เด็ก
เธอที่เขาเฝ้ามอง และอยากจะดอมดมกลีบงามนี้
ยิ่งตอนนี้เรือนร่างเปล่าเปลือยที่แสนยั่วยวนกำลังบิดร่านอยู่ภายใต้ร่างเขา จนรู้สึกปวดหนึบไปทั่วมวลกายส่วนล่าง
“ไหนพี่ครามบอกว่า เราน่าจะเป็นพี่น้องกันดีกว่า”
กระนั้นคำพูดของเขาก็ดังแว่วเข้ามาในหู ทำให้เธอต้องเอ่ยย้ำออกไป
“หือ”
หน้าหล่อเหลาโน้มลงมาใกล้ มือหนาบีบเคล้นสองเต้างามตรงหน้า มือจับท่อนลำจ่อยังรูร่อง ค่อยๆดันหัวมังกรเข้าไปช้าๆ ก่อนจะก้มลงกระซิบข้างหูเธอด้วยเสียงกระเส่า
“ไม่ต้องเป็นแล้วน้องสาว ...เป็นเมียพี่ดีกว่า”
************************
- ผู้เขียน
