"พี่ลินดาน่ะ คู่หมั้นพี่ขุน"
"คะ คู่หมั้นงั้นเหรอ..." หลังจากที่ยืนตัวชาได้สติ ริมฝีปากบางอมชมพูก็เอ่ยออกมาเสียงเบาด้วยใบหน้าที่ตกตะลึงไปกับสิ่งที่เพิ่งรับรู้
เขา...มีคู่หมั้นแล้วงั้นเหรอ
"..." เดียร์น่าได้แต่ยืนนิ่งทำตัวทำหน้าไม่ถูกไม่รู้ว่าควรที่จะรู้สึกยังไง
"อ้าว นั่นยัยน้ำขิงมาแล้ว" เสียงของนริศาเอ่ยขึ้นพร้อมกับหันทักทายลูกสาวตัวเล็กของตัวเองที่ยืนอยู่รวมถึงร่างบางอีกคน
"...เดียร์น่าก็มาด้วยเหรอลูก" หญิงสาวหุ่นดีในชุดนักศึกษาที่ถูกคนเป็นผู้ใหญ่เอ่ยทักทายก็พยายามสลัดความรูัสึกที่เกิดขึ้นกับตัวเองค่อย ๆ หันไปยิ้มเอ่ยทักทายแม่ของเพื่อนด้วยสีหน้าแววตายิ้มแย้ม
"สวัสดีค่ะป้าน้อง"
"สวัสดีลูก ดีเลย มากินข้าวด้วยกันพร้อมหน้า" นริศายิ้มเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงใจดีเอ็นดูเพื่อนสนิทของลูกสาว
"..." เดียร์น่าก็ยิ้มตอบกลับก่อนจะลอบมองไปยังหญิงสาวหน้าสวยอีกคนที่นั่งอยู่
"เอ่อ นี่พี่ลินดานะลูก..."
