ลูกแก้วขมวดคิ้วแน่นเมื่อเขาพูดแบบนี้ พลอดรักงั้นเหรอ?
จนช่างที่ทำงานอยู่ต่างหันมองมาที่ลูกแก้วและแผ่นดิน เธอกำสองมือแน่น สีหราชคนเดิม...คนที่เธอเกลียดกลับมาแล้ว
ทั้งที่เธอเผลอไปคิดว่าเขาจะเปลี่ยนไปแล้วซะอีก แต่ไม่เลย อีกฝ่ายยังเหมือนเดิม
“ปากพล่อย ๆ อย่างมึง สมแล้วที่ลูกแก้วไม่เอา!!”
แผ่นดินสวนกลับ สีหราชได้ยินแบบนั้นก็ตรงเข้าไปหวังจะชกหน้าแผ่นดินอีกครั้ง ทว่าครั้งนี้แผ่นดินสวนหมัดคืนทันที สีหราชเซถอยหลังหลายก้าว ก่อนจะเอามือจับที่มุมปากของตัวเอง
ก็พบว่าเลือดออก ชายหนุ่มขบกรามแน่นและจ้องหน้าแผ่นดินอย่างโกรธแค้น ลูกแก้วเห็นแบบนั้นก็ดึงมือแผ่นดินให้ออกไปจากที่นี่ เพราะไม่อย่างนั้นเรื่องคงจะบานปลาย แผ่นดินเป็นคนไม่ยอมคน ส่วนสีหราชก็ไม่เคยยอมใครเหมือนกัน
ทว่ายังไม่ทันได้ออกไปพ้นประตู สองเท้าของลูกแก้วก็ชะงักเมื่อเสียงจากสีหราชฉุดให้เธอก้าวขาไม่ออก
“ฉันจะทำให้งานนี้มันพังคามือของฉัน เธอร
