ภาพเบื้องหน้าที่สะท้อนเข้ามาในดวงตาทำให้แม็กซิมัสต้องขบกรามแน่นจนแทบระเบิด เขาพยายามสะกดโทสะ สะกดความหึงหวงเอาไว้อย่างสุดกำลัง แต่เขาก็พ่ายแพ้ราบคาบ
เท้าใหญ่ก้าวไปข้างหน้าด้วยความเร็ว เมื่อเข้าไปถึงก็กระชากแขนของจักรินที่กำลังจับไม้จับมือของเดือนกันยามาต่อยจนล้มคว่ำ และตามลงไปกระทืบซ้ำอีกหลายครั้ง
“อย่ายุ่งกับเมียกู จำเอาไว้!”
“พี่แม็ก...ผม...ผมยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะครับ”
จักรินยกมือไหว้ด้วยความหวาดกลัว แต่แม็กซิมัสไม่มีทีท่าว่าจะหยุด เดือนกันยาที่ยืนหน้าซีดเผือดด้วยความตกใจอยู่จึงต้องรีบเข้าไปห้าม
“อย่าค่ะนายดำ...ไม่สิ...คุณแม็ก”
หล่อนยืนกางแขนขวางร่างของจักรินเอาไว้ และจ้องหน้าคนป่าเถื่อนด้วยสายตาเจ็บช้ำ
“อย่ามาใช้กำลังเหมือนคนป่าแบบนี้นะ”
“อ๋อ เดี๋ยวนี้กางปีกปกป้องมันเชียวหรือ!” เขาเค้นเสียงถามลอดไรฟันอย่างเดือดดาล
เดือนกันยาไม่ได้ต้องการปกป้องจักริน แต่ที่ห้ามเพราะไม่อยากให้แ
