“ถึงคุณจะไม่ได้โอกาส แต่ผมจะไม่มีวันยอมหรอก ผมจะจีบคุณ จะตื๊อคุณ จะเอาคุณมาเป็นเมียให้ได้ ระวังตัวเอาไว้พิมพ์”
แม้เขารู้ดีว่าคนที่เขาต้องต่อสู้ด้วย มันก็ไม่ได้ธรรมดานักหรอก เพราะถึงขนาดลงทุนทิ้งตำแหน่งใหญ่โตที่กรุงเทพฯ มาบริหารสาขาหน่อยที่นี่แทน ย่อมหมายความว่ามันเอาจริงเสียยิ่งกว่าจริง
ที่ชั้นเจ็ดของตึกสูงในวันต่อมา...
“ใช่...ผมมีคู่หมั้นแล้วไง”
“แล้วคุณยังจะ...”
“อย่าพูดเหมือนเป็นห่วงเพื่อนเลย” เขายิ้มหยันใส่นาเดียร์ ก่อนจะส่ายหน้าช้าๆอย่างเวทนาใจ “เพราะผมไม่มีวันทิ้งเธอหรอก ต่อให้มีอุปสรรคแค่ไหน ผมก็จะปกป้องเธอให้ถึงที่สุด”
นาเดียร์น้ำตาไหลพราก ตัวสั่นเทิ้มด้วยความแค้น
“แล้วฉันล่ะ ทำไมคุณไม่เคยปกป้องเลย”
“คุณก็รู้ว่าเพราะอะไร”
“ฉันมีอะไรที่สู้นังพิมพ์ไม่ได้!!!”
“ไม่มีเลย คุณชนะขาด อย่าว่าแต่พิมพ์เลย แม้แต่ผม คุณก็ยังหลอกจนหัวหมุน หลอกจนผมกลายเป็นไอ้งั่ง ผมเชื่อคุณทุกอย่างเลย ม
