ตอนที่ 23
ความสุขที่แท้จริง
หลังจากครอบครัวของภามเดินจากไปพร้อมพายุความเครียดและคำพูดเจ็บแสบ บรรยากาศในบ้านเทวารัณย์ก็เงียบงันราวกับทุกอย่างหยุดนิ่ง สามคนจากบ้านราชพฤกษ์วัฒน์ที่เพิ่งเดินเข้ามากลับยิ่งทำให้ห้องรับแขกดูเต็มแน่นไปด้วยแรงกดดันอีกระลอก
เจ้าของบ้านนั่งตัวตรงอย่างเรียบร้อย ใบหน้าเกร็งเล็กน้อยเพราะไม่รู้ว่าผู้ชายที่เพิ่งช่วยพวกเขาไว้จะต้องการอะไรตอบแทน พ่อของกวินยิ้มบาง ๆ แล้วเอ่ยเสียงนุ่ม
“ไม่ต้องเกร็งกันไปหรอกครับ วันนี้ผมไม่ได้มาในฐานะนักธุรกิจไม่ได้มาในฐานะนักลงทุนอะไร” เขาหันไปสบตาพ่อของพีชอย่างคนที่มาแบบเป็นมิตร
“ผมมาในฐานะแขก.. ในฐานะผู้ใหญ่คนหนึ่งที่ตั้งใจจะมาสู่ขอลูกสาวของคุณครับ” ห้องทั้งห้องเงียบลงอีกครั้งราวกับอากาศขาดหายไปในวินาทีนั้น พีชเผลอกลั้นหายใจโดยไม่รู้ตัว พ่อของเธอจึงขยับตัวเล็กน้อยก่อนเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงอย่างคนไม่อยากจะเชื่อ
“คุณพูดจริงเหรอครับ”
“แน
