ทันทีที่รถของพ่อแม่แล่นออกไป กวินก็หันกลับมามองรุ่นพี่ที่นั่งเกร็งอยู่บนโซฟา บรรยากาศรอบตัวเงียบสนิท มีเพียงเสียงคลื่นทะเลที่ซัดเข้าฝั่งเบา ๆ ที่พอได้ยินอยู่บ้าง
“ตกลงพี่รู้สึกยังไงกับผมกันแน่” เสียงของเขาไม่ได้แข็งกระด้าง มันเป็นแค่การถามทั่ว ๆ ไป แต่คำถามนี้กลับทำให้พีชรู้สึกกดดัน
“...” และเพราะไม่รู้ว่าจะตอบอะไร เธอทำเพียงเม้มปากแน่นแล้วเบือนหน้าหนี
“ว่าไงครับพี่พีช.. พี่รู้สึกยังไงกับผมงั้นเหรอ” ยิ่งเขาคาดคั้นมากเท่าไหร่ มือเล็กของเธอก็ยิ่งกำเอาไว้แน่นขึ้น
เธอรู้สึกมาตลอดว่าหัวใจตัวเองเริ่มมีช่องว่างให้เขาเข้ามาอยู่ตั้งนานแล้ว แต่สิ่งที่ฉุดรั้งเธอไว้ คือคำว่า ‘คู่หมั้น’ ที่ยังค้ำคออยู่ หากเธอตอบว่าก็ชอบเขาเหมือนกัน เรื่องราวมันจะไปจบลงยังไง
และเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายยังคงเงียบ เด็กหนุ่มก็แค่นยิ้มออกมาอย่างช่วยไม่ได้ หรือว่าสิ่งที่เขาคิดนั้นมันจะแค่เข้าข้างตัวเองงั้นเหรอ
“หรือว่าที่ผ่
