วิกเตอร์ตื่นขึ้นมาตอนตีสี่ครึ่ง เขายกโทรศัพท์มือถือขึ้นมาดู เธอยังไม่วางสาย เมื่อคืนทั้งสองหลับไปทั้งๆ ที่วิดีโอคอลคุยกัน ตอนนี้เขาเห็นเพียงห้องมืดๆ บนหน้าจอโทรศัพท์ เธอคงวางโทรศัพท์ไว้บนที่นอนและสิ่งที่เห็นก็น่าจะเป็นเพดานห้อง
วิกเตอร์ลุกจากเตียงจากนั้นก็เข้าไปอาบน้ำแต่งตัวเตรียมไปเรียน ราวๆ ตีห้าเขาก็แต่งตัวเสร็จพร้อมสำหรับการไปเรียน รถตู้คันหรูมาจอดรอแล้ว วิกเตอร์ขึ้นไปนั่งบนรถคันนั้นก่อนที่คนขับรถจะขับออกไปยังจุดหมาย
วิกเตอร์นั่งรถราวๆ สี่สิบห้านาทีก็มาถึงหน้าบ้านของใบหม่อน คนขับรถรีบลงมาเปิดประตูรถให้ ชายหนุ่มสุดหล่อในชุดนักศึกษามหาลัยดังก้าวลงมาจากรถแล้วเดินไปที่หน้าประตูรั้วทางเข้าบ้านของเธอ
“สวัสดีครับ” วิกเตอร์ตะโกนเรียกหญิงสูงวัยที่กำลังยืนรดน้ำต้นไม้อยู่ริมรั้ว
“สวัสดีจ้ะ มีอะไรหรือเปล่า” คุณยายวางสายยางฉีดน้ำแล้วเดินมาหาเขา
“ผมมารับใบหม่อนไปมหาลัยครับ”
คุณยายของใบหม่อนหรี
