“วันนี้ฉันไม่มีเรียนบ่าย ฉันขอกลับก่อนนะ” ใบหม่อนหันไปบอกวิกเตอร์ก่อนลงรถ
“เดี๋ยวฉันให้คนขับรถไปส่ง”
“ไม่เป็นไร ฉันกลับเองได้” ใบหม่อนรีบโบกมือปฏิเสธ
“อย่าดื้อ!” เขาพูดเย็นๆ
“เผด็จการ!” เด็กสาวพูดลอยๆ ก่อนจะลงรถไป
วิกเตอร์มองดูเธอเดินเข้าไปในคณะจนลับตาก่อนจะให้คนขับรถไปส่งที่ชมรมดนตรีสากล
ควินตันรออยู่แล้ว…แล้วเขาก็รออยู่กับใครบางคนซึ่งเป็นคนที่วิกเตอร์กำลังตามหา
ผู้ร้ายในอดีตและปัจจุบัน
“วิกเตอร์!!!!!!! นี่มันเรื่องอะไร?” เลอาโพล่งขึ้นเมื่อเห็นวิกเตอร์เดินเข้าไปในห้องเล็กๆ ภายในชมรม
“ควินตันบอกว่ายูอยากคุยกับไอ แต่ทำไมต้องคุยที่นี่” เลอาไม่เข้าใจ
“นี่มันคืออะไร” วิกเตอร์โยนผ้าพันคอใส่หน้าเลอา
“ก็ผ้าพันคอไง เอะ เดี๋ยวนะ นี่มันผ้าพันคอไอนิ”
“จำได้แล้วเหรอ? ยอมรับแล้วใช่ไหมว่าเป็นของเธอ” วิกเตอร์จ้องหน้าเลอา
“ไอไม่ได้ใช้ผ้าพันคอนี้มานานแล้ว ไอจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่ามันอยู่ที่ไหน” เลอ
