เฮ้! จอมเจ้าเล่ห์ พ่อกับแม่ต้องไปที่ไกลๆแล้ว...ครูส เข้มแข็งไว้นะ ลูกรู้ใช่มั้ยว่าพ่อกับแม่รักลูกมาก ทรัพย์สมบัติของพ่อและแม่มันเยอะก็ขายๆทิ้งไปซะ ใช้ชีวิตให้สนุกมีความสุขให้เต็มที่ ไม่ต้องไปเหนื่อยไปเครียดกับธุรกิจพวกนั้น ถ้าอยากให้พ่อและแม่หลับอย่างสบายลูกแค่มีความสุขเท่านั้นก็พอ ครูสพ่อคงต้องไปแล้ว แม่มารับพ่อแล้ว แม่ฝากบอกว่ารักลูกมาก....
รอยยิ้มบนใบหน้าของพ่อ ครูสค้างภาพนั่นไว้ ทางโรงพยาบาลไม่อนุญาตให้ถ่ายภาพแม่ที่ไร้วิญญาณรวมถึงพ่อที่ไร้วิญญาณเช่นกัน เพียงไม่กี่นาทีพ่อที่เจ็บมากเขารู้ว่าพ่อเจ็บมากแต่สีหน้าและแววตาของพ่อไม่แสดงอาการเหล่านั้นเลย
“พ่อครับ ตอนนี้ผมเป็นพ่อแล้วนะครับ แต่ผมยังทำหน้าที่นี้เทียบเท่าพ่อไม่ได้เลย ผมจะพยายาม พ่อเป็นฮีโร่ของผมนะครับ” ครูสเอ่ยขึ้นในความเงียบ
ชีวิตประจำวันที่ไม่มีเอวาของครูสเริ่มต้นตั้งแต่วินาทีนี้เป็นต้นไป กลางคืนเขาต้องนอนคนเดียว ก่อนหน้าที่จ
