ตอนนั้นคริสติน่าคิดเพียงอย่างเดียวว่าถ้าราอูลเกิดสนใจพิมพิราขึ้นมาจริงๆ อย่างน้อยหล่อนก็พลอยจะได้เจอราอูบ่อยขึ้น ในฐานะแฟนของเพื่อนสนิท
“ขอบคุณครับ…”
ราอูลรับกระดาษแผ่นน้อยที่มีเบอร์มือถือของพิมพิราไปใส่เอาไว้ในกระเป๋าเสื้อเชิ้ตของเขา
ครู่ต่อมาชายหนุ่มก็ขอตัวออกไปจากร้าน ภายหลังจากโทรศัพท์มือถือของเขาดังขึ้น
คริสติน่าหูผึ่งเป็นเรดาห์ แอบฟังราอูลคุยโทรศัพท์กับคนที่อยู่ปลายสาย จับใจความได้ว่าเขากำลังจะไปสนามซ้อมแข่งรถที่ไหนสักแห่งซึ่งมีอยู่หลายที่ในโคราช
ขณะที่ราอูลกำลังก้าวออกมาจากร้านกาแฟ เขาเดินสวนทางกับพิมพิราอีกครั้งโดยบังเอิญ หญิงสาวสังเกตเห็นว่าเขาตั้งใจส่งยิ้มหวานให้หล่อน พร้อมกับยักคิ้วข้างหนึ่งอย่างมีนัยสำคัญ ซึ่งมันทำให้พิมพิรารู้ได้โดยไม่ต้องสงสัยว่าอีตาคนนี้เจ้าชู้เหลือร้าย ท่าทางบ่งบอกว่าเขาเป็นเสือผู้หญิงอย่างไม่ต้องสงสัย วันๆ คงจะหว่านเสน่ห์ไปทั่ว
“เค้าไปแล้ว…”
ค
