EP.7 แหกยับ....เลือดเยอะ!
1521 คำ
ฮึกก ฮืออ อึบ
"กลัวเหรอ! สะอึกสะอื้นขนาดนี้" เบสพูดเสียงเรียบ
“ทำไมต้องทำแบบนี้ด้วย ฮือออ”
“ก็เธอ....กำลังทำให้อำนาจฉันอ่อนลง! ไม่ฟังคำสั่งละเมิดกฎของฉันทุกอย่าง”
“ฉันเพิ่งย้ายมาเรียนเองนะ ฮึกกก”
“ก็จริง...แต่ทำไงได้แข็งซะแล้ว!”
ท่อนที่ฝังมุกกำลังบวมขยายเพราะอารมณ์ที่พุ่งพล่าน ขนาดที่ใหญ่ยาวทำให้วาดฝันสั่นกลัวไม่หยุด
เขาดูดปากวาดฝันก่อนจะใช้นิ้วแหย่เข้าออกที่ร่องเล็กด้านล่างอย่างถี่รัว
"อ๊าาง์ อ๊ะ ย๊ะ ....ฮือออ เจ็บ" วาดฝันหลับตาร้องครางออกมาด้วยความเสียวปนเจ็บ
“ปากบอกว่าเจ็บแต่น้ำเยิ้มออกมาเเล้วนะ”
“เธอ จะ....เบาใช่ไหม นี่ครั้งแรกของฉันนะ ฮึบบบ”
“ถ้างั้นฉันจะเเกะเชือกนี้ออกจากเธอ แต่เธอต้องฟังทุกคำสั่งของฉันห้ามอิดออด!”
แววตาเคร่งขรึมจ้องมองดวงตาที่พร่ามัวไปด้วยน้ำตาของวาดฝัน เธอเม้มริมฝีปากพร้อมพยักหน้าเพราะตอนนี้ไม่มีทางเลือกมากนัก
เบสยิ้มเยาะขณะเเก้มัดเชือกออก
"เอามือออกสิ จะปิดไว้ทำไม!" เบสเดินมานั่งโซฟาพร้อมเปิดทีวีและรินไวน์ใส่แก้วก่อนจะจิบมัน
"มานี่! ขอฟังเสียงหัวใจหน่อยสิว่าเต้นแรงมากแค่ไหน" เบสนั่งจิบไวน์จนหมดแก้วในขณะที่ร่างกายตัวเองเปลือยเปล่าล้อนจ้อน
“ถ้าทำตามคำสั่งเธอจะปล่อยฉันกลับบ้านใช่ไหม”
“เเล้วเเต่ว่าจะทำตามคำสั่งให้ฉันพอใจมากน้อยแค่ไหน” เบสยื่นแก้วไวน์ที่เพิ่งรินให้วาดฝันที่นั่งอยู่ด้านข้าง "ดื่มสิไม่ได้ใส่ยาพิษไว้หรอก"
เธอรีบรับมาแล้วยกดื่มทันที
"ดื่มเก่งกว่าที่คิดนะรีบเหรอ ฮ่าๆ" เบสเอ่ยถามอย่างตกตะลึงเมื่อเห็นวาดฝันกะดกไวน์ทีเดียวจนหมดแก้ว
“แล้วทำไงต่อ ฮึก” สาวน้อยถามเสียงสั่น
“มานั่งตรงนี้...ตรงด้านหน้าของฉันแล้วอ้าขาออก”
เธอรีบลุกไปนั่งตรงหน้าเขาที่เป็นโต๊ะกระจกใสวงกลมหนาซึ่งเป็นที่วางแก้วและอาหาร เธอค่อยๆ นั่งลงและยกขาขึ้นอ้ากว้างแล้วชันเข่าเป็นตัวรูป M ตอนนี้ใบหน้าทั้งคู่กำลังจ้องปะทะสายตากันอยู่
"มองชัดๆ ก็สวยดีเหมือนกันนะ" เบสจ้องมองพร้อมพูดเบาๆ
“ช่วยเร็วๆ ได้ไหม! ฉันอายนะที่นายจ้องมองแบบนี้” วาดฝันโวยขณะหลับตาปี๋
“ลืมตามองหน้าฉันสิ!”
“อึกกก อือ”
“จะเข้าปากได้ไหมนะ..”
พรวด เขาชักท่อนออกมา
เบสยืนขึ้นใช้มือรูดท่อนเอ็นที่เเข็งใหญ่จ่อที่หน้าวาดฝันจนเธอกลืนน้ำลายด้วยความหวาดเสียว ตอนนี้หัวใจเริ่มเต้นรัวอีกครั้ง
ไม่รอช้าเขารีบยัดท่อนเข้าปากเล็กทันที
"เข้าได้เเค่หัวจริงๆ ด้วย อ้าปากให้กว้างกว่านี้อีก!" เบสออกคำสั่งขณะยืนเท้าเอว แล้วค่อยๆ ดันท่อนเข้าปากเล็กๆ ต่อ
“อึก อัก อึก อึก”
“กลืนน้ำลายไม่ทันเหรอ ฮึ!” พูดจบเบสก็ถอนท่อนออกจากปาก
"อื๊อออ อืม มันใหญ่ไป ปากฉันอ้ากว้างได้เท่านี้เอง" วาดฝันใช้มือเช็ดปากที่เปื้อนน้ำลายตัวเอง
“ถ้างั้นเลียหน่อย เลียจนกว่าฉันจะสั่งให้หยุด”
“...”
แผล่บ แผล่บ
ปลายลิ้นเล็กเริ่มตวัดเลียท่อนเเข็งที่ฝังมุก เธอหลับตาเเละใช้ลิ้นเลียเลียบไปตามลำโคนท่อน เบสยกแก้วไวน์ขึ้นมาดื่มพร้อมจ้องมองวาดฝันที่เชื่อฟังคำสั่งเขาอย่างดี
"อื๊ออ งื๊อ...." วาดฝันหายใจเหนื่อย
“น้ำที่หัวเริ่มออกเเล้วใช้ลิ้นเเหย่เเล้วดูดหน่อยสิ”
“อื้ม”
แผล่บ
สาวน้อยเลียก่อนจะดูดหัวท่อนอย่างเชื่อฟัง
"ซี๊ดดส์ เลียเก่งเหมือนกันนะ" เบสพูดเสียงกระเส่า มือก็ค่อยๆ ลูบผมยาวสลวยของวาดฝันช้าๆ
“มะ…หมดแล้ว....อักก”
“อร่อยไหม” เบสเผยยิ้มขณะโน้มตัวจ้องหน้าอีกฝ่าย
“มันไม่มีรสชาติ”
“ไว้วันหลังจะกินสัปรดแล้วกันนะ ฮ่าๆ”
“อะไรเนี่ย!” สาวน้อยพึมพำอย่างไม่เข้าใจ
เบสแสยะยิ้มก่อนจะยัดท่อนเข้าร่องเล็กอย่างแรง
"อ๊าาย์ ฮืออ ....จะเจ็บ ฮื๊ออ" วาดฝันร้องลั่น เธอรู้สึกเจ็บมากจากการที่ความบริสุทธิ์ขาดสะบั้น
“อ๊าห์ เจ็บเหมือนกันเล็กกว่าที่คิดอีกนะ ซี๊ดส์”
“อืออ” ร่างกายของวาดฝันกระตุกเกร็งถี่
“เอาแช่ไว้ก่อนรอน้ำเธอไหลฉันจะกระแทกให้ยับเลย!”
วาดฝันหูดับเพราะความเจ็บปวด เธอหลับตาปี๋สองมือวางขนาบข้างตัวดันโต๊ะไว้กลัวจะล้ม เธอพยายามเกร็งตัวให้นั่งนิ่งเพื่อตั้งรับท่อนเอ็นฝังมุกอันใหญ่ลำนี้
เบสไม่รอช้าเริ่มกระแทกเร่งจังหวะทันที
"อื๊อออ อ๊างง์ อ๊าๆ อิอิ....ย๊าา" วาดฝันครวญครางเสียงดัง
“ครางดังๆ อีก! ซี๊ดส์”
“ยะ...อย่าค้าง จุกอ๊าาา อ๊างง์”
“อยากได้เเล้วเหรอ หืม” พูดจบเบสก็เร่งจังหวะกระแทกทันที
"อ๊าางง์ อ๊าๆ อ๊าส์ๆ อิอิ อะ..ย๊าาา" วาดฝันครางดังขึ้นเรื่อยๆ
“น้ำเสียวเริ่มไหลเเล้วนิ ตอดขมิบดีเหมือนกันนะ”
เขาก้มลงไปดูดปากสาวน้อย เบสโน้มตัวลงกดวาดฝันให้นั่งเอียงเกือบจะนอนลงแล้วกระหน่ำรัวท่อนเอ็นฝังมุกเข้าออกจนน้ำใสๆ ไหลล้นออกจากร่อง
วาดฝันร้องครวญครางเสียงดัง เขาจึงกดจูบปากไว้เเน่นจนน้ำลายเเลกน้ำลายเปื้อนเปรอะไหลย้อยลงคางวาดฝันเป็นทาง
ไม่นานเขาก็อุ้มยกตัววาดฝันขึ้นในท่าลิงอุ้มแตง
"อ๊าาย์ อ๊าก จะ...จุก...อ๊ะ" วาดฝันร้องสะดุ้งเฮือก
“ก็อยากให้จุกถึงจะอุ้มกระแทกอยู่นี่ไง”
“ฮือออ ฮึบบ” สาวน้อยครางสะอื้นในลำคอ
เบสแสยะยิ้มก่อนจะออกแรงกระแทกเน้นๆ
"จุก อ๊าาง์ อ๊าส์ๆ อ๊าาย์ อะ..อย๊าา" วาดฝันหลับตาครวญครางเสียงดังสนั่น
เสียงกระแทกกระทบเนื้อดังก้อง สองมือยกอุ้มร่างเล็กขึ้นเสียบท่อนสุดลำ มือเล็กคล้องคอกอดรัดไว้เผลอจิกเเผ่นหลังของเขาเเรงแต่เหมือนยิ่งปลุกอารมณ์ให้พุ่งพล่าน เขาถอดท่อนออกและเสียบเข้าจนสุดโคนหลายครั้งทันที
"อ๊าาาง์ อ๊าๆ อื๊อออ จะ...จุก ฮือ ไม่ไหวเเล้ว อ๊าาส์ๆ" วาดฝันร้องครางจนเสียงแหบเเห้ง
“อยากให้แตกแล้วเหรอ”
“อื๊อๆ ตะ…เเตกเถอะ”
เบสไม่รอช้าเร่งกระแทกเอวสวนแรงขึ้นทันที
"อ๊า อ๊ะๆ อ๊าางง์ ...งื้อ อ๊าย๊าๆ" วาดฝันครวญครางอย่างกลั้นเสียงไม่อยู่
“จะ เเตกแล้ว ซี๊ดสสส์” ในตอนที่เสร็จสมเบสก็กระแทกเเรงๆ อีกหนึ่งทีเป็นการส่งท้าย
"อ๊าาา อ๊าางง์ อ๊ะ ... ฮืออออ" วาดฝันน้ำตาไหลออกมาพร้อมกับร่างกายกระตุกเเรง
“ร้องไห้ทำไมเจ็บมากเหรอ”
“อื้ม ฮือ ฮึกกก”
เสียงสะอื้นดังเป็นระยะ ร่องเล็กถูกท่อนที่ใหญ่พร้อมฝังมุกหลายเม็ดให้มีขนาดหนายิ่งขึ้นเมื่อสอดแทรกกลีบร่องเข้าไปเลือดก็หยดไหลออกมาปนน้ำรักย้อยลงเต็มขา
ชายหนุ่มวางตัววาดฝันลงโซฟาแล้วถอนท่อนออก
"เลือดออกมาเยอะมากเลยนะ หรือว่า...ไม่ใช่แค่เลือดซิง" เบสจ้องมองเลือดที่ไหลปนน้ำรักออกมาจากร่อง
“มันเจ็บเหมือนโดนเหล็กแทงเข้าไป ฮึกกก” สาวน้อยร้องสะอื้นอย่างน่าสงสาร
“ไปอาบน้ำปลี่ยนเสื้อผ้าจะให้หมอมาดู”
“ไม่เอานะไม่อยากหาหมอ”
“ฉันไม่ได้ขอร้องแต่ฉันสั่ง!”
เบสยืนขึ้นพร้อมหยิบผ้าเช็ดตัวโยนให้วาดฝันเเละเดินเข้าห้องน้ำด้านล่าง วาดฝันค่อยๆ ก้าวขาลงโซฟาอย่างช้าๆ พยุงตัวเองเดินเข้าห้องน้ำอีกห้อง
ห้องน้ำ
ซ่า เสียงน้ำฝักบัวดังขึ้น
"ฮืออ ฮึก ฮือๆ" เสียงวาดฝันนั่งลงร้องไห้กอดเข่า น้ำก็ไหลกระทบตัวจนเปียกทั่วตัว
หน้าห้องน้ำ
"อยากฆ่าเธอให้จบๆ ซะเพราะเธอเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้ฉันอ่อนแอ แต่....ก็ทำได้เพียงทรมานให้เธอเกลียดฉันเท่านั้นบ้าเอ๊ย!" เสียงเบสพูดเน้นขบฟัน
ชายร่างสูงซิกแพคเเน่นนุ่งเพียงผ้าขนหนูพันไว้แค่ท่อนล่าง เขาเอาหัวเเนบชิดอิงติดประตูหน้าห้องน้ำ เสียงร้องไห้จากด้านในเล็ดลอดออกมาให้เขาได้ยินเป็นระยะ
ยี่สิบนาทีต่อมา
"อวัยเพศฉีกขาดรุนเเรงเลยมีเลือดออกมาเยอะ หมอจัดยาให้แล้วนะคะทานยาฆ่าเชื้อให้ตรงเวลาด้วย อย่าลืมทายาเพื่อให้แผลปิดสนิทเร็วๆ ด้วยค่ะ" หมอตรวจและอธิบายเสร็จก็ออกไปทันที
"ต้องให้ทายาให้ไหม" เบสถามเสียงเรียบขณะมองหน้าวาดฝัน
“ไม่ต้องนะ! ฉันทาเองได้”
“อวดเก่ง!แต่ก็เอาเถอะ...งั้นครั้งหน้าจะเอาเบาๆ ก็แล้วกัน”
พูดเสร็จเขาก็เดินออกไปหน้าบ้าน
"หมายความว่าไง...ครั้งหน้า" วาดฝันทวนคำพูดก่อนจะถอนหายใจพร้อมน้ำตาที่กำลังคลอออกมาอีกครั้ง
- ผู้เขียน
