“เมื่อคืนนี้ ข้าเห็นเจ้าออกมาจากอารามเมฆขาวแล้วกำลังลอบกลับเข้าวังแต่เห็นรองแม่ทัพหย่งเล่อเสียก่อน เขากอดเจ้า แล้วยังสารภาพรักกับเจ้า เขาบอกว่าทำทุกอย่างได้เพื่อเจ้าขอเพียงเจ้าเอ่ยปาก”
เขาพูดอะไร เมื่อคืนนางอยู่ในตำหนักทั้งคืน สวดมนต์ไหว้พระไม่ได้ออกไปไหน คิดแต่เรื่องว่าทำอย่างไรถึงจะช่วยท่านพ่อท่านแม่ในอดีตชาติให้สมหวัง มองเห็นกันอีกครั้ง
ข้างกายนางเมื่อคืนนี้มีนางกำนัลมากมายเป็นพยานได้
“ท่านเข้าใจผิดแล้ว เมื่อคืนข้าอยู่แต่ภายในตำหนัก เรื่องนี้มีนางกำนัลทั้งตำหนักเป็นพยานได้”
“หึ เจ้าไม่ต้องร้องหาพยาน ข้าส่งคนไปสืบเรื่องนี้แล้ว เจ้าคงไม่รู้ว่าข้ามีเส้นสายอยู่ภายในวังไม่น้อย”
หลินหลินกลอกตา จ้า พ่อคนเส้นใหญ่ เส้นกวยจั๊บ
นางไม่ผิด นางไม่ได้ทำ เหตุใดนางต้องยอมรับด้วย “ถ้าท่านมีเส้นสายอยู่ในวังมากมาย ถ้าอย่างนั้น ท่านก็ต้องรู้ว่าเมื่อคืนข้าไม่ได้ไปไหน”
เขารอฟังข่าวจากจิวฝู แต่วันนี้เห็
