หากเป็นไปได้ เขาอยากพานางกลับไปที่ตำหนักหรือไม่ก็กักกอดตัวนางเอาไว้ในตำหนักชมบุปผาเสียด้วยกัน เพียงแต่ทั้งเขาทั้งนางจำเป็นต้องแยกจากกันในคืนนี้เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับพิธีใหญ่ที่จะจัดขึ้นในวันพรุ่งนี้
ฉินจิ้นเหอมีพระราชโองการให้จัดงานเฉลิมฉลองทั่วทั้งแผ่นดินเป็นเวลาเจ็ดวันเจ็ดคืน
เกี้ยวแปดคนหามหยุดลงหน้าตำหนักฮองเฮา ในยามนี้ หลินหลินรู้ซึ้งถึงกับคำว่าหมดเรี่ยวหมดแรง หลายครั้งที่ดูซีรี่ส์ หลินหลินอดคิดไม่ได้ทุกที ทำไมซีรี่ส์จีนทุกเรื่อง นางกำนัลต้องคอยเข้ามาพยุง ฮองเฮา ชายา สนม หลังจากกลับจากการถวายตัว
ที่แท้หมดแรงจนเข่าอ่อนแบบนี้นี่เอง
หลินหลิน งานนี้รับบทหนักจริงๆ
“ฮองเฮาเพคะ เสด็จด้านในเถอะเพคะ อากาศเย็น น้ำค้างแรง เดี๋ยวจะทรงประชวร”
หลินหลินปล่อยให้เหล่านางกำนัลหน้าตาจิ้มลิ้มพริ้มเพราได้ทำหน้าที่ของพวกนาง จนกระทั่งแช่น้ำอุ่น เปลี่ยนชุดนอนเป็นผ้าฝ้ายสีขาวแล้ว มือเล็กๆ ยกขึ้นโบกไล่ใ
