ความคิดจะขจัดคนถ่อยผุดมาอีกครั้งยามเขากลับมาเจอจางชิงหลินอีกครั้ง ตอนแรกเขาไม่แน่ใจว่านางคิดอย่างไรกับฉินซือเฉิง เขาจึงไม่กล้าเปิดเผยสิ่งที่คิดไว้ออกมา รอจนแน่ใจว่านางมีเป้าหมายเดียวกัน เขาจึงกล้าพานางมาที่ตำหนักเปิดเผยความในใจ
“สิ่งที่ข้าอยากได้มีอย่างเดียวคือเห็นฉินซือเฉิงตาย”
“ดี” ฉินจิ้นเหอพูดเสียงดังดวงตาสาดประกายเจิดจ้าราวรุ่งอรุณ “แล้วเจ้าต้องการอะไรอีก”
“ข้าไม่ต้องการอะไรแล้ว ถ้าฉินซือเฉิงตาย ข้าก็จะกลับไปอยู่ที่อาราม อาจจะหาอะไรทำเพื่อเลี้ยงชีพ” นางจำเป็นต้องอ้างเขาแบบนี้ไปก่อน จะพูดได้อย่างไรว่านางคงต้องคลำทางกลับบ้านเรื่อยๆ แต่หากไม่มีหนทางกลับไปยังภพปัจจุบันอาจจะแต่งบทละครงิ้วขาย เขียนนิยายปกขาวขายเลี้ยงชีพก็ได้ ช่วงนี้หากมีเวลาว่างนางถึงได้ฝึกการใช้พู่กัน
“เจ้าคิดแค่นั้นเองหรือ ทำไมไม่อยากอยู่ในวังแล้วหรืออย่างไร” เขามองนางด้วยสายตาสื่อความหมายบางอย่าง
ทว่าจางชิงหลิงดูจะไ
