บทที่6.อีตัว [ทรมานSM+]

654 คำ
เวลาพัดผ่านไป นามิเติบใหญ่เป็นสาวสะพรั่งวัยสิบแปดปี เธอถูกอบรมสั่งสอนให้เป็นสตรีเพื่อบำเรอกามารมณ์ชาย ใช่ ที่นี่คือซ่องที่เรียกได้ว่าโหดร้ายที่สุดเลยก็ว่าได้ "สึนามิ ชื่อเพราะดีนิแถมหน้าตาดีด้วย" "ไม่ได้นะเว้ยยย นายสั่งไว้ว่าอีตัวคนนี้จะขึ้นประมูลในชั้นเกรดพรีเมียม" "ก็เหมาะสมแล้ว เนื้อ นม ผิว แม่งขาวสว่างวาบแถมน่ารักฉิบหายอีกต่างหาก" "เสียดายเราจน ฮ่าๆ" สองหนุ่มผู้คุมทางเดินตั้งวงสนทนาถึงสาวสวยหน้าหวานอย่าง นามิ บัดนี้เติบโตเต็มที่ในวัยสาว เนื่องด้วยความสวยงามเกินต้านทานจึงถูกประมูลอยู่บนชั้นสูงสุดของห่วงโซ่อาหารวงจรอุบาทโหดเหี้ยมนี้ หัวใจดวงน้อยเริ่มเต้นถี่ เมื่อยืนอยู่บนเวทีในสภาพเปลือยเปล่า รอบด้านเป็นกระจกสีดำเงา แต่ไม่เห็นใครเลยสักคนเดียว 'เดี๋ยวก็จบแล้ว' นามิพึมพำพยายามปลอบใจตัวเองเพราะถูกกำชับว่าห้ามร้องไห้เด็ดขาด ไม่งั้นเขาจะควักลูกตาทิ้ง อ๊อดดด เสียงออดดังก้องก่อนจะมีเหล่าชายหนุ่มเดินเข้าห้องมาพาตัวเธอออกไป ทั้งหมดจับตัวเล็กไปขังไว้บนตึกอีกฝั่งที่ไกลคนละด้าน "สวยจัง" มือเล็กลูบคลำช่อดอกไม้กุหลาบสีแดงสดใส คล้ายหัวใจกำลังเต้นรวนใหญ่แววตาเป็นประกายทันที "ชอบมากเลย" แกร๊ก "____" สาวน้อยหันขวับมองตามเสียงเปิดประตูทันที ผู้ชายคนหนึ่งในร่างสูงกำยำทำตกใจ จึงดึงมือเล็กมาปิดบังส่วนสำคัญในร่างกายไว้ "ค..คุณเป็นใครคะ" "ไม่ต้องสนหรอกว่าแต่..หนูชื่ออะไร" "นา มิ " ตัวเล็กตอบตะกุกตะกักแต่น้ำเสียงชายที่ลอดผ่านจากหน้ากากหนังวัวคล้ายเป็นวัยกลางคน "เรียกฉันว่าแบล็คก็แล้วกัน" เขาพูดต่อเพียงเท่านั้นก่อนจะเดินไปหยิบกระเป๋าที่วางไว้ โดยที่นามิไม่ทันสังเกตอะไรเพราะมัวจดจ่อกับกุหลาบสีแดง "มาเริ่มกันเลยจะได้ไม่ต้องเสียเวลา" "เริ่มอะไรคะ" "เธอรู้ว่าต้องทำยังไงให้ผู้ชายพอใจ" "หนูทราบแต่พวกเขาบอกว่าแล้วแต่ความสมัครใจ" ชายตรงหน้าชะงักไปก่อนจะหันกลับมาพร้อมเดินเข้าใกล้ "เธอคงโดนหลอกแล้วแม่สาวน้อย" เมื่อเคลื่อนสายตาลงต่ำ ปรากฏว่าในมือของเขาพันด้วยเชือกที่มีหนามเหล็ก มันแวววาวสะท้อนแสงจนเงาวับ นามิเริ่มหวั่นจึงเดินถดถอย "สวยจริง..คุ้มค่ากับราคาที่ประมูล" "ยะ อย่าทำหนูเลยนะคะ ฮึกกก" "สัญญาว่าจะเบาที่สุดเลย" กรี๊ดดดดด เสียงกรีดร้องอันน่าสะพรึงกลัวดังไปทั่วตึกสูง เมื่อคนประมูลมีรสนิยมซาดิสม์ขั้นรุนแรง ปึก!ปึก!ปึก! เนื้อแน่นกระทบกันนานต่อเนื่องสามชั่วโมง ความบริสุทธิ์โดนย่ำยีจนไม่เหลือชิ้นดี ดวงตาปูดเขียวช้ำเต็มที่ด้วยแรงต่อยตี ก่อนจะโดนเอ็นลำยาวกระเเทกใส่ถี่ พร้อมแท่งปลอมที่ยัดคาไว้ที่ร่องด้านหลังร่วมด้วย "ฮือออ อ๊ะ~ ฮึก" "ครางอีกสิ!! ร้องให้ดังๆ" "กรี๊ดดด อ๊า ฮืออออ" มีดเล่มยาวถูกกรีดไล่ตั้งแต่กลางหลังถึงเอว เชือกที่รัดคอจนแน่นถูกดึงทึ้งจนแทบหายใจไม่ออก ความทรมานที่ได้รับมันเกินกว่ามนุษย์คนหนึ่งจะทนไหว การกระทำรุนแรงอย่างต่อเนื่องไม่มีผ่อน หนึ่งวันผ่านไป สภาพนามิอิดโรยนอนคว่ำอยู่บนเตียง ผ้าปูสีขาวกลายเป็นสีแดงเถือกเหมือนใครสาดเลือดเข้าใส่ ผิวขาวผ่องเป็นยองใยกลายเป็นสีม่วงปนสีเหลืองช้ำหนองน่ากลัว เสียงผู้ควบคุมเป็นชายสองคนพูดเสียงดัง "ตื่นได้แล้วกลับห้อง" "มันตายหรือเปล่าวะ" "ไม่ตายหรอกเพราะกฎที่นี่ถ้าใครฆ่ากะหรี่ชั้นพรีเมียมต้องชดใช้เงินห้าสิบล้าน" "สภาพแม่งโคตร..หยึ๋ยยย"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม