ครอบครัวสกุลจางตื่นตั้งแต่เช้า วันนี้เหล่าสตรีตั้งใจจะไปไหว้พระขอพรที่วัดเส้าหลาง
“ซูเอ๋อร์ เจ้าบอกแม่ว่าคุณหนูเสิ่นจะไปไหว้พระด้วยใช่หรือไม่”
“ท่านแม่ ไม่เพียงคุณหนูเสิ่น องค์หญิงก็จะเสด็จด้วยเจ้าค่ะ”
สวีซื่อเอามือทาบอกเล็กน้อย แม้กระทั่งตอนนี้นางก็ยังไม่สามารถทำตัวคุ้นชินกับเหล่าคนชั้นสูงได้อย่างสนิทชิดเชื้อเท่าใดนัก จางเจินเห็นเช่นนั้นก็เอ่ยปากพูดกลัวว่าจะให้น้องสาวเข้าใจผิด
“ข้ากับท่านแม่หาใช่อึดอัด เจ้าอย่าเข้าใจผิดพวกเราแค่ยังคงตะลึงกับวาสนาเท่านั้น” เห็นบุตรสาวกล่าวเช่นนั้น สวีซื่อก็กล่าวเสริม
“กับคุณหนูเสิ่นเอง แม่ก็รู้สึกเอ็นดูนางยิ่งนัก” สวีซื่อเอ่ยพูดพลางใจลอยถึงเด็กสาวแววตาพลันอ่อนโยนขึ้นอย่างไม่รู้ตัว
จางซูอินยิ้มอย่างยินดี
“ข้าทราบ ข้าจึงได้ชวนพวกนางไปไหว้พระด้วยกันเจ้าค่ะ”
เสียงเอ่ยเรียกอยู่ประตูหน้าบ้าน
จางซูอินจึงลุกขึ้นไปเดินเมื่อเปิดประตูเห็นเสิ่นอิน
