ลีโอนาโดปาแก้วเหล้าในมือลงกับพื้นจนแตกละเอียดด้วยความเดือดดาลแน่นอก
“กล้าปิดเครื่องใส่ฉันหรือ พิมนรา!”
หลังจากถูกหล่อนเมินใส่ที่ลานจอดรถ เขาก็พยายามหักห้ามใจมาตลอดไม่ให้โทรหาหล่อน แต่สุดท้ายก็ทำไม่ได้ เขากดโทรหาหล่อน แต่หล่อนกลับปิดเครื่องใส่อย่างไม่ไยดี
“คิดว่าง้อหรือไง ผู้หญิงบ้า!”
ขณะที่ลีโอนาโดกำลังคลั่งอยู่นั้น แม่บ้านก็เดินตัวสั่นเข้ามาหาพร้อมกับยื่นกระบอกโทรศัพท์ให้
“คุณแม็กโทรมาหาค่ะคุณลีโอ”
ลีโอนาโดไม่ได้พูดอะไร นอกจากกระชากโทรศัพท์ไร้สายสีดำขึ้นมาแนบหู เสียงทักทายของแม็กซิมัสดังเข้ามาในหู
“นายมีอะไรกับฉันหรือแม็ก”
“เสียงขุ่นเชียวนะลีโอ เป็นอะไรไปล่ะ”
“เปล่า ไม่ได้เป็นอะไร ว่าแต่นายเถอะ โทรมามีอะไรกับฉันหรือเปล่า แล้วทำไมไม่โทรเข้ามือถือ” ลีโอนาโดพยายามสะกดกลั้นโทสะเอาไว้สุดกำลัง
“ฉันโทรแล้ว แต่ไม่ติด”
กรามแกร่งของลีโอนาโดขบกันแน่น เมื่อนึกได้ว่าโทรศัพท์มือถือของตัวเอ
