ไวกว่าที่ใจคิดชายหนุ่มตัดสินใจเปิดประตูเข้าไปในห้องของเธอ ซึ่งตอนนี้เด็กหญิงน้ำรินกำลังนั่งดูการ์ตูนอย่างสนุกสนาน ธีภพเดินเข้าไปหาเด็กหญิงน้ำริน พร้อมกับนั่งลงข้างเด็กหญิงน้ำรินด้วยความเอ็นดู
“ทำอะไรอยู่คะ” ชายหนุ่มเอ่ยถามออกไปเสียงนุ่ม ในขณะที่ธารพิมลมองมาที่ทั้งคู่ด้วยท่าทางใจสั่น เธอไม่มั่นใจในบุตรสาวตัวน้อยแม้สักนิด
“ดูการ์ตูนค่ะ คุณลุงยังไม่กลับอีกเหรอคะ” เด็กหญิงน้ำรินหันมายิ้มเห็นฟันขาวให้กับชายหนุ่ม
“ยังค่ะ ลุงมีอะไรจะถาม ได้มั้ยคะ” ธีภพเอ่ยถามเด็กน้อยด้วยความใจเย็นอย่างที่สุด
“ได้ค่ะ” เด็กหญิงน้ำรินยังคงยิ้มแฉ่ง
“ถ้าลุงให้หนูไปอยู่ที่บ้านกับลุง แล้วลุงมาเป็นพ่อของหนู หนูจะเอามั้ยคะ” เมื่อเอ่ยถามออกไปแล้ว ก็ทำให้ชายหนุ่มถึงกับเกร็งไม่ต่างจากหญิงสาว ตอนนี้โชคชะตาของทั้งคู่เด็กหญิงน้ำรินเท่านั้นที่เป็นคนกำหนด
เด็กหญิงน้ำรินยังคงนั่งยิ้มแป้น ก่อนที่เธอจะนึกอยู่สักพัก ซึ่งผู้ใหญ่
