“ขอบคุณนะคะคุณผู้หญิง” ธารพิมลเอ่ยออกมาด้วยความรู้สึกที่เต็มเปี่ยมไปด้วยขอบคุณ
“เรียกผิดแล้วนะหนูพิม เรียกว่าคุณแม่ถึงจะถูก” คุณพัชรียังคงส่งความเมตตาให้หญิงสาวอย่างเต็มเปี่ยม
“ได้ค่ะ ขอบคุณนะคะคุณแม่” ธารพิมลยิ้มรับความเมตตาทั้งน้ำตาที่กำลังเอ่อคลอเบ้า
ทั้งคู่ยังสนทนากันอย่างต่อเนื่อง คุณพัชรีก็ให้ความเป็นกันเองกับลูกสะใภ้คนใหม่ของเธอ ในขณะที่เด็กหญิงน้ำรินก็เพลิดเพลินกับการเล่นของเล่นอันมากมายของเธอ แต่ระหว่างที่ทุกคนกำลังสนทนากันอย่างออกรสอยู่นั้น พริ้มเพราก็เดินเข้ามาในคฤหาสน์ด้วยความคุ้นเคย ก่อนที่สายตาของเธอจะหยุดที่หญิงสาวและเด็กหญิงหน้าตาน่ารักคนหนึ่ง
“นี่ใครคะคุณป้า” พริ้มเพราถามด้วยความสงสัย
“หนูพิมภรรยาเจ้าภพ ส่วนนี่หนูน้ำรินลูกสาวเจ้าภพ” คุณพัชรีเอ่ยออกไปด้วยความลำบากใจ เธออยากจะเป็นคนบอกเรื่องนี้กับพริ้มเพราเอง แต่ถ้ามาเห็นก่อน เธอก็จำเป็นจะต้องบอกความจริงกับพริ้มเพราวันน
