“ค่ะคุณย่า หนูอยากไปเล่นข้างนอก” เด็กหญิงน้ำรินเดินเข้าไปหาคุณพัชรี ก่อนที่เธอจะพาหลานสาวตัวน้อยออกไปเดินเล่นยามเย็นที่สวนกว้างข้างบ้าน เปิดโอกาสให้ธารพิมลและธีภพได้อยู่ด้วยกันตามลำพัง
“คุณโอเคมั้ย” ธีภพเอ่ยถามออกมาหลังจากที่เขาจับจ้องที่ใบหน้าของหญิงสาว ที่กำลังซีดเผือดด้วยความตกใจ
“โอเคค่ะ” ธารพิมลอยากจะบอกว่าโอเคตั้งแต่ได้ยินเขาบอกว่าเขารักเธอแล้ว ถึงแม้เธอจะรู้ว่ามันไม่จริง แต่เธอก็รู้สึกดีที่ได้ยินคำนี้
“อย่าไปสนใจเลยนะ เขาก็แค่คนที่แม่ฉันอยากให้แต่งงานด้วย ฉันไม่แต่งซะอย่างมันก็ไม่มีปัญหาแล้ว ว่าแต่เธอแหล่ะ อย่าลืมทำหน้าที่ภรรยาด้วยนะ” ธีภพเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์
“หน้าที่อะไรคะ” ธารพิมลเอ่ยถามด้วยความสงสัย
“ก็หน้าที่บนเตียงไง เผื่อเราจะมีลูกคนที่สอง น้ำรินจะได้มีเพื่อนเล่นไง” ธีภพตีขรุมเอ่ยออกไปทำให้ธารพิมลหน้าแดงขึ้นมาทันที
“นี่เราต้องใช้ชีวิตแบบสามีภรรยากันจริงๆ เหรอคะ
