โซ่เสน่หาเมียบำเรอ

โซ่ตรวน...1

หลังจากที่ตั้งสติได้เรียบร้อยแล้ว ธารพิมลก็มาจัดการเรื่องของยายเธอต่อ ตอนนี้หญิงสาวจัดการติดต่อโรงพยาบาลเอกชนที่มีชื่อเสียงเพื่อติดต่อเรื่องการทำคีโมให้กับยายของเธอ ซึ่งรวมถึงการย้ายยายของเธอมารักษาที่โรงพยาบาลเอกชนแห่งนี้ แน่นอนว่าเงินก้อนนี้อาจจะไม่พอ แต่ธารพิมลจะรีบหางานทำให้เร็วที่สุด

วันทั้งวันหญิงสาวมัวแต่วุ่นวายเรื่องการย้ายโรงพยาบาลของยายเธอ จนกระทั่งมันเลยเวลาที่จะต้องรับประทานยาคุมกำเนิดฉุกเฉิน ธารพิมลมาฉุกคิดได้ก็เป็นเวลาเช้าของวันใหม่ แต่ด้วยความไร้เดียงสา เธอจึงรับประทานมันเข้าไป โดยที่ไม่รู้เลยว่าประสิทธิภาพของยาคุมกำเนิดฉุกเฉินมันลงลดเท่าตัว

สามวันต่อมายายของธารพิมลได้เข้ามารับการรักษาตัวในโรงพยาบาลเอกชนที่มีชื่อเสียง คุณยายของหญิงสาวได้รับการรักษาอย่างดี แต่ดูเหมือนว่าอาการของท่านจะไม่ดีขึ้นเลยแม้แต่น้อย แต่กลับทรุดหนักลง ความทุกข์ใจบังเกิดแก่ธารพิมลเป็นอย่างมาก

ในที่สุดเวลาที่เลวร้ายที่สุดในชีวิตของหญิงสาวก็มาถึง เมื่อเธอสูญเสียยายอันเป็นที่รัก ท่านจากไปอย่างไม่มีวันกลับ ธารพิมลร้องไห้ด้วยความปวดหัวใจ ยังดีที่มีเพื่อนสาวคนสนิทอย่างดารัณคอยจัดการเป็นธุระให้เธอ จนกระทั่งงานศพของยายของเธอผ่านไปด้วยดี

เวลาล่วงเลยผ่านมาสองเดือน ตั้งแต่ที่หญิงสาวรับหน้าที่นางบำเรอชั่วคราว ตอนนี้ประจำเดือนของเธอขาดหายไป ธารพิมลเป็นกังวลเป็นอย่างมาก เธอกลัวเหลือเกินว่าความผิดพลาดจากการรับประทานยาคุมกำเนิดฉุกเฉินจะทำให้เกิดอีกหนึ่งชีวิตอันบริสุทธิ์ในท้องเธอ

และแล้วทุกอย่างก็เกิดขึ้นจนได้ เมื่อหญิงสาวซื้อที่ตรวจการตั้งครรภ์มาตรวจ และผลตรวจก็ออกมาชัดเจนว่าหญิงสาวกำลังตั้งครรภ์ ร่างน้อยๆ ของเธอเซแทบจะยืนไม่อยู่ มีเพียงดารัณที่คอยอยู่เคียงข้าง ธารพิมลแสดงเจตนารมย์ตั้งแต่แรกแล้วว่าเธอจะเลี้ยงดูลูกคนนี้เอง แม้ว่าเด็กจะโตมาไม่มีพ่อก็ตาม และเธอไม่เคยคิดจะทำร้ายเลือดเนื้อเชื้อไขของตนเองโดยการทำแท้งเลยแม้แต่น้อย ดังนั้นดารัณจึงต้องทำหน้าที่คอยดูแลเธอและลูกในท้องไปโดยปริยาย

“ตัวแน่ใจนะว่าตัวอยู่ได้” ดารัณเอ่ยถามขึ้นหลังจากที่พาเพื่อนสาวมาเช่าห้องเช่าราคาถูกที่ดูซอมซ่อเหลือเกิน

“ต้องอยู่ได้สิ อีกตั้งหลายเดือนกว่าเราจะคลอด เราต้องประหยัดเงินไว้น่ะรัณ” ธารพิมลกังวลเรื่องนี้เป็นอย่างมาก เธอยอมลำบากเพื่อที่จะรักษาเจ้าตัวเล็กที่อยู่ในท้องไว้ให้ได้