ความรักในความลับ (เซต Off-Limits)

สวัสดีนักอ่านที่รักของไรท์ทุกคนค่ะ วันนี้รตบงกตมีโปรเจคเซตเพื่อนมาเสิร์ฟ ใครที่เคยเป็นเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อต้องกดเข้าชั้นเอาไว้เลยค่ะ แนะนำนิยายเซต Off-Limits 1) ความรักในความลับ = พอร์ช × อันนา 2) กลลวงเพื่อนรัก = เสือ × วันพุธ 3) เพื่อนเลี้ยง ลูกรัก = เจ้านาย × จันทร์เจ้าขา 4) หย่ารักเพื่อนร้าย = ราชันย์ × เพียงฟ้า 5) หวงรักเพื่อนร้าย = เธโอ×ปุยนุ่น ท้ายนี้ฝากกดติดตามไรท์รตบงกต คนนี้ไว้ด้วยนะคะ 🙏 โรงพยาบาลจังหวะกระบี่ “เซอไพรส์!!!” “กรี๊ดดดดด!!” คนที่จู่ ๆ โผล่มาแบบไม่ให้สุ้มให้เสียงทำเอาหญิงสาวที่นั่งอยู่บนเตียงตกใจถอยร่นไปอีกฝั่งจนเกือบตกเตียงคนไข้ แต่ดีที่ถูกมือใหญ่ของใครสักคนดึงแขนไว้ก่อน “เฮ้อ~ ดีนะที่รับทัน เกือบตกแล้วไหมล่ะ” “พอร์ชเหรอ แกล้งอันทำไมเนี่ย” เสียงทุ้มที่คุ้นหูพูดขึ้นทำให้ อันนา ที่เพิ่งตั้งสติได้จำได้ทันทีว่าคนที่จงใจแกล้งตัวเองคือ พอร์ช เพื่อนสนิทที่สุดของเธอไม่สิ! จะบอกว่าเป็นเพื่อนคนเดียวในชีวิตเธอตอนนี้ก็ว่าได้ “ก็แค่อยากจะทำให้ตกใจเล่น ๆ ไม่คิดว่าอันจะตกใจขนาดนี้ขอโทษนะ” พอร์ชเอื้อมมืออีกข้างไปลูบหัวคนที่จับแขนตัวเองไว้ด้วยความอ่อนโยน “มาเยี่ยมอันเหรอ” อันนาถามด้วยรอยยิ้มเมื่อสังเกตว่าน้ำเสียงของพอร์ชดูรู้สึกผิด “มาเฝ้า พรุ่งนี้อันเข้าผ่าตัดพอร์ชเลยจะมาอยู่เป็นเพื่อน” พอร์ชสัมผัสผิวใต้ตาของอันนาอย่างแผ่วเบาสามปีแล้วที่เธอมองไม่เห็นแบบนี้ ต้องอยู่ภายใต้ความมืดมิดจากอุบัติเหตุรถทัวร์ทัศนศึกษาของโรงเรียนมัธยมพลิกคว่ำทำให้สมองของเธอได้รับการกระทบกระเทือนจนทำให้จอประสาทตาทำงานผิดปกติและวันพรุ่งนี้จะเป็นวันตัดสินว่าดวงตาที่เคยสดใสคู่นี้จะกลับมามองเห็นหรือมืดสนิทไปตลอดกาล “แล้วไม่มีเรียนเหรอ” อันนาถามด้วยความเป็นห่วง พอร์ชดีกับเธอเสมอจนบางครั้งก็อดคิดไม่ได้ว่าคนตาบอดแบบตัวเองเป็นภาระให้เขาหรือเปล่า เขาควรไปกินเที่ยวกับเพื่อนให้สนุกดีกว่ามาจมปลักกับคนพิการตาบอดที่ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสหายไหม “ถึงมีก็ไม่ไป นอนลงก่อนค่อยคุยกัน” พอร์ชค่อยๆ จับคนตัวเล็กนอนลงแล้วจัดท่านอนให้เธอ “อันไม่อยากให้พอร์ชหยุดเรียน” “หยุดเรียนแค่ไม่กี่วัน ไม่ทำให้ความฉลาดของพอร์ชลดน้อยลงหรอก” “คิก ๆ ขี้อวดจังเลยนะคะพ่อหนุ่มอัจฉริยะ” เธอยิ้มออกมาอย่างมีความสุข “คุณลุงคุณป้าไปไหน” “ออกไปซื้อของนะ อันอยู่กับพี่พยาบาลพิเศษเดี๋ยวก็คงกลับมา” “เขาจ้างมาให้ดูแลตลอด 24 ชั่วโมง ทำไมถึงไม่ทำหน้าที่ตัวเองถ้าอันเกิดอันตรายขึ้นมาก่อนผ่าตัดจะทำยังไง พอร์ชจะไปเขียนร้องเรียนพฤติกรรม” พอร์ชจะลุกขึ้นแต่อันนาก็ใช้มือคลำทางจนเจอแขนเลยจับไว้ก่อน “อย่าทำให้มันเป็นเรื่องใหญ่เลย อันก็ไม่ได้เป็นอะไรอีกอย่างพอร์ชก็มาอยู่เป็นเพื่อนอันแล้วไม่ใช่เหรอ” เธอรีบพูดเพื่อให้เพื่อนใจเย็นลง เพราะรู้ดีว่าเขาเป็นคนยังไง “อย่าเป็นคนดีให้มากเข้าใจหรือเปล่า มันจะไม่ดีกับตัวเองเท่าไหร่หรอก” พอร์ชเองก็รู้ว่าอันนาเป็นคนจิตใจดีมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว แต่นั่นมันก็ทำให้เขากลัวว่าเธอจะเจอคนไม่ดี ตอนนี้เขาเลยพยายามจะปกป้องเธอให้มากที่สุด “ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับอันจริงๆ อันรู้ยังไงพอร์ชก็ปกป้องอยู่แล้วใช่หรือเปล่า” รอยยิ้มแสนสดใสของอันนาช่างสวยงามในสายตาของพอร์ชมันทำให้เขาใจเต้นแรงมาก เขารู้สึกโล่งใจอย่างหนึ่งนะที่เธอมองไม่เห็นอาการของเขาตอนนี้ "ใช่ ไม่ว่าจะเมื่อไหร่พอร์ชจะปกป้องอันเอง"