Ganha Resterlong
“เฮ้อ~”
เสียงถอนหายใจยาวดังขึ้นหลายต่อหลายครั้งทำให้คนที่นั่งฝั่งตรงข้ามถึงกับต้องขมวดคิ้วเข้าหากัน วันนี้หลังจากที่เลิกงานแล้ว พอร์ชก็พามาที่ร้านอาหารสุดหรูริมแม่น้ำเจ้าพระยาแต่คนที่พามากับมีสีหน้าเคร่งเครียด
“พอร์ชมีอะไรหรือเปล่าทำไมดูเหมือนหนักใจเลย”
“วันนี้มะปรางมาหาพอร์ชที่ทำงานนะ”
พอได้ยินชื่อของผู้หญิงอีกคนอันนาก็ต้องถอนหายใจแรงเหมือนพอร์ชเลย เธอไม่คิดว่าผู้หญิงคนนี้จะมาหาพอร์ชถึงที่ทำงาน ความจริงเพื่อนมาหากันมันก็ไม่แปลกหรอกแต่ติดตรงที่เธอไม่ชอบในนี่แหละ
“ปรางมาทำไมเธอ”
“มาขอสถานะและคำตอบจากการสารภาพรักตั้งแต่ตอนที่พวกเราไปเที่ยวชมสวนกุหลาบด้วยกัน”
มือของอันนาที่กำลังหยิบโทรศัพท์จะกดถ่ายภาพวิวก็ต้องหยุดชะงัก เรื่องเมื่อตอนนั้นพอร์ชยังไม่ได้ตอบมะปรางอีกเหรอ เธอคิดว่าเขาตอบตกลงกันไปแล้วซะอีกเพราะเห็นตอนกลับมาเมืองไทยทั้งคู่มาด้วยกัน
“อือจำได้”
“ตอนนั้นพอร์ช
