“ว้าว~ สวยจังเลยพอร์ช” หลังจากเดินเข้ามาลึกอีกหน่อยพวกเธอก็ถึงจุดที่พอร์ชบอก ที่นี่เงียบสงบมากมีเพียงเสียงแมลงกับทางน้ำไหล “พอร์ชถ่ายรูปให้อันหน่อย อันจะเอาไปอวดเพื่อนในกลุ่ม”
กล้องขนาดพกพาถูกยื่นให้เขา คนที่ถูกขอร้องให้ถ่ายก็ไม่ได้ปฏิเสธ เขามองคนที่มีความสุขผ่านเลนส์กล้องแล้วตัวเองก็อดมีความสุขเหมือนกันไม่ได้
“ไหนอันขอดูหน่อย”
“โอเคไหม”
พอถ่ายได้หลายรูปแล้วอันนาก็เข้ามาขอดูภาพและเขาก็ถ่ายออกมาได้สวยเหมือนมือโปร งั้นที่เขาเคยบอกเธอว่าไปเรียนถ่ายรูปมาคงจะจริง
“เรามาถ่ายคู่กันตั้งหน้าจอโทรศัพท์ดีไหม”
ข้อเสนอที่เพิ่งได้ยินทำให้พอร์ชเลิกคิ้วขึ้นสูงด้วยความสงสัยแต่เขาก็ไม่ปฏิเสธหยิบโทรศัพท์ตัวเองออกมาก่อนจะดึงตัวเธอมาแนบชิด ทำเอาคนที่ไม่ทันได้ตั้งตัวเซถลามาปะทะกับหน้าอกกว้าง
“พอร์ช!! อันตกใจหมด”
“ก็อันบอกอยากถ่ายคู่...เอาล่ะ 1 2 3 ยิ้ม” คนที่ไม่ทันได้ตั้งตัวก็รีบยิ้มใส่กล้องเพราะกลัวว่า
