2 วันต่อมา
“เป็นยังไงบ้างหายป่วยหรือยัง”
พอร์ชนั่งลงข้างคนที่กำลังนั่งดูโทรทัศน์อยู่ในห้องนั่งเล่น หลังจากที่เขาต้องคุยงานกับคนที่จะมาลงทุนรายใหม่มาหลายวันก็เสร็จสักที วันนี้เขาเลยมีเวลาว่างที่จะอยู่กับคนข้างๆ
“หายแล้ว...เมื่อไหร่งานของพอร์จจะเสร็จเหรอ อันอยากไปตกปลา”
เป็นเพราะว่าหลายวันนี้เธอต้องอยู่คนเดียวๆ เลยรู้สึกเบื่อขึ้นมา
“เสร็จแล้วครับ งั้นเราไปกันวันนี้เลยดีหรือเปล่า ไปตกกันที่น้ำตกวินินทรที่นั่นคนน้อยและก็ต้นไม้ร่มรื่นด้วย”
น้ำตกที่พอร์ชบอกนักท่องเที่ยวไม่ค่อยรู้จัก ส่วนใหญ่จะแค่ชาวบ้านที่รู้เลยทำให้สงบเงียบและบรรยากาศดีเหมาะแก่การพักผ่อนหรือตกปลา
“เอาสิ...งั้นอันไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะ”
“ได้เดี๋ยวพอร์ชบอกให้คนเตรียมข้าวกล่องไว้ให้พวกเราเผื่อหิวระหว่างมื้อ”
“อือ เดี๋ยวอันรีบลงมานะ”
พอเห็นท่าทางดีใจของเธอเขาก็อดยิ้มตามไม่ได้ หลังจากคืนนั้นทุกอย่างก็ยังปกติดี เธอไม่ได้หล
